In Rijsel beweegt wel een en ander als het draait om het maken van avontuurlijke muziek. Leden van diverse bands die er actief waren, met name Two Left Ears, Ed Wood Jr., Tang en Green Vaughan, slaan nu de handen in elkaar voor het project Persian Rabbit. Het kwintet poogt nieuwe wegen te ontdekken vanuit het postrockgenre en lijkt daar, als we afgaan op deze plaat, nog behoorlijk in te slagen ook. Ze mengen postrock met moderne folk en kiezen ook voor een iets minder voor de hand liggend instrumentarium. Drums (Bastien Gournay en Alexandre Lamoly) en gitaar (Olivier Desmulliez) zijn gewoontjes. Contrabas (Mathieu Deprez) en harmonium (Lamoly) zijn eerder verrassend maar geven een eigen toets aan het geluid. Frontman Nico Djavanshir trekt met zijn stem de band de melancholische, ietwat troosteloze kant op. Het is net geen jengelen en zeuren en past in een aantal songs heel goed bij de muziek. Opener ‘Sound From Beyond’ zit ergens tussen modale postrock en het burleske van The Band Of Holy Joy, zeker door de nadrukkelijke aanwezigheid van het harmonium. ‘Before The Crowd Knows’ speelt eerder met het grote gebaar, mee door de episch aandoende zang die de song als een rustmoment binnen een festivalset doet klinken. Heel wat songs op deze plaat lijken gemaakt om in een festivaltent tot hun recht te komen. Afwisseling, een imponerende frontman en muziek die smult van postrock, indie, folkrock en donkere britpop die resulteert in soms ingetogen, soms opzwepende stukken (ook binnen een en hetzelfde nummer) zorgt ervoor dat Persian Rabbit klaar is voor een veel groter (festival-)publiek dan de leden in hun eerdere bands ooit mochten aanschouwen.