In het weekend van 13, 14 en 15 maart 2009 vond de 1e editie van het Redsound Festival plaats. Het festival werd gepresenteerd als de nieuwe muziekbiënnale van Rotterdam. In Rotterdam werd het publiek geconfronteerd met klanken die grenzen verkennen en verleggen. Op locaties als de Schiecentrale Studio’s, de Kunsthal, het Kookpunt Rotterdam en het WORM podium zocht het Redsound Festival naar interactie tussen nieuwe klanken, publiek en uitnodigende surroundings.
Gonzo bracht op zaterdag 14 maart een bliksembezoek aan Redsound Rotterdam. WORM stond als eerste op het programma. Pianist Reinier van Houdt, die meestal deel uitmaakt van het Ives Ensemble of het Ensemble MAE, stortte zich voor deze gelegenheid op Kunst der Fuge van Bach in een bewerking van Dennis de Bel. De bewerking is als het ware een vertaling van een website naar de oorspronkelijk ontworpen compositie van Bach. Bach wilde zijn Kunst der Fuge ontwerpen als een architect. Bach‘s insteek was mathematisch en hij wilde daarmee een open structuur realiseren. Begrijpelijk dat dit werk veel componisten en kunstenaars heeft geïnspireerd tot een eigen benadering. Dennis de Bel heeft de broncode (HTML: HyperText Markup Language) van een webpagina gebruikt voor zijn benadering. De analyses van de structurele elementen van de broncode en de leesbare tekst heeft Dennis verwerkt in een nieuw arrangement van Kunst der Fuge. In de schitterende uitvoering en eigen interpretatie van Reinier van Houdt bleef het stuk heel dicht bij een harmonieuze klassieke beleving. Hetgeen enigszins tegenstrijdig was bij de mathematische benadering van zowel Bach als Dennis de Bel. Logisch dat de aanwezige luisteraars naderhand bleven stoeien met de vraag hoe zij de relatie moesten zien tussen de broncode en het nieuwe arrangement. Fijn dat er na de uitvoering genoeg tijd en ruimte was in de WORM winkel om daar met uitvoerenden en luisteraars bij stil te staan.
Voor het tweede bezoek was het noodzakelijk richting Maastunnel te gaan. Daar was in de fietstunnel de installatie PulseFF van Jan-Bas Bollen te horen en te zien. De installatie bestond uit subtiel gecomponeerde geluids- en kleurprojecties. Pulserende en aanhoudende hoge klankgolven en veranderingen in de kleur van de aanwezige verlichting zorgden ervoor dat het bovenliggende Maaswater virtueel de tunnel werd binnengehaald. De dynamiek van de installatie werd aangestuurd door de gemiddelde snelheid van de fietsers. De installatie beantwoordde precies aan de verwachtingen van uw Gonzo recensent. Er is niets mooier en verwonderlijker in het leven als je in je dagelijkse bezigheden wordt meegezogen naar een ander gevoel. Ik was me bewust van de aanpassingen van de omgeving. De fietser die verward in de tunnel stilstond niet. Wat was er aan de hand? Stond de tunnel op instorten? Moest hij vrezen voor een aanslag? Of was hij getuige van een bijzonder natuurverschijnsel? Op een onverwacht moment zorgen subtiel geplaatste prikkels voor een andere beleving in een alledaagse omgeving. Dat is de ultieme vorm van interactie tussen publiek en omgeving.
Mijn derde bezoek bracht mij naar het Noordplein in Rotterdam. Het Kookpunt, de ontmoetingsplaats voor kookliefhebbers, heeft rond het plein diverse vestigingen die met onze grootste behoefte te maken hebben. En dat is eten. In Het Kookpunt worden we getrakteerd op een muziektheater programma gecomponeerd door Harry de Wit in samenwerking met het Rosa Ensemble en een groep dansers. Na ontvangst, met een door Het Kookpunt bereid sapje, worden we door Harry de Wit verder naar binnen gelokt met een ritmisch bespeelde garde. We lopen door de kookgereedschap vestiging naar de Cookspoint-studio, waar we worden bedwelmd door de geur van versbereide soep. Wij nemen plaats op de tribune. De daarop volgende dertig minuten worden we overrompeld met een muzikaal spektakel. Belangrijke klankingrediënten zijn de garde en de wind. De basisinstrumenten die worden gebruikt tijdens de meer populaire muziekpassages zijn viool, slagwerk, gitaar, basgitaar/contrabas, piano en orgel. Verrassende momenten zijn er te horen als er niet binnen de gangbare genres wordt gemusiceerd. Het nahijgen van de dansers in de dampende omgeving, het ritselen van aluminiumfolie in de luchtstroom van de ventilatoren of de beslagkommen waarin voorwerpen rond worden gerold. Jammer genoeg zorgt de frontale presentatie voor een gedateerd muziektheatergevoel. En dan kan je je de vraag stellen of dit wel echt past binnen de uitstraling van een hedendaags grensverleggend geluidsfestival. De locatie is op zich wel vervreemdend, maar ik had liever iets meer interactie in de winkel zelf ervaren.