Het is al een tijdlang onrustig op het web rondom de heren van de Crystal Antlers. Het vijftal uit Longbeach, Californie heeft een fervente live reputatie opgebouwd en dat is op z’n zachts gezegd niet onopgemerkt gebleven. Het is snel gegaan met de Antlers. De eerste ep uitgebracht op Touch and go, een persoonlijke studiohulp in de vorm van Ikey Owens (Mars Volta), een volwaardige langspeler onderweg en een Europese toer waar je u tegen zegt. Aldus een rooskleurige toekomst in het verschiet en met optimistische nieuwsgierigheid was het tijd de ophef in levende lijve te behoren en te bezien.
De intieme bovenzaal in het Amsterdamse Paradiso is voor de helft gevuld, het publiek een mengeling van nieuwsgierigen en liefhebbers. Geen tijd wordt verspild door de heren en explosief worden de eerste akkoorden ingezet. Een bevlogen mengeling van jaren 60 psychedelica, garage en hoekige rock schalt de zaal in. Bezieling, plezier en effectief simplisme is hier het credo. Het werkt aanstekelijk en de oerschreeuwen van zanger Jonny Bell resoneren door de ruimte. Energiek spelen is zweten en naar aloud Rock-‘n-roll gebruik worden de eerste blote basten zichtbaar op het podium. Percussionist Kevin Stuart is duidelijk de vrolijke noot. Als een marionet van het slagwerk springt en danst het heerschap voor zijn bescheiden opgestelde bekkens.
Merkbaar is echter dat de setlist weinig ruimte biedt tot improvisatie. De nummers zijn degelijk en oprecht, maar naarmate het concert vordert, mist het optreden een spanningsboog. De tracks versmelten tot duplicaten van elkaar en hoogtepunten kunnen daardoor niet worden benoemd. De aanwezigen malen daar niet minder om en met een toegift op de teller neemt het publiek met genoegen afscheid van de Amerikanen.
De Crystal Antlers moeten het niet hebben van de vernieuwingsdrang en eerlijk gezegd is dat helemaal niet erg. De band haalt de inspiratie uit Al Green, Love en Jim Morrison en giet daar een eigentijds rockgeluid overheen. Plezant maar eenvoudig en dat kan ook heel prettig zijn. Op de volgende toer na het uitkomen van het nieuw verwachte album ‘Tentacles’ zal het collectief ongetwijfeld de Amsterdamse poptempel weer aandoen. En ik voorspel u alvast, deze maal in de grote zaal.