Muzikale en visuele ontroering in Leuven

Zaterdag diende zich aan als een drukke dag. Eerst was het de beurt aan Wolfgang Voigt die zeer uitzonderlijk zijn alter ego GAS live opvoert. In deze uitvoering wordt de dreunende minimalistische techno van GAS ondersteunt door visuals van Petra Hollenbach. En laten het nu net die visuals zijn die het geheel tot een onvergetelijke ervaring maken. Want van de performance van Voigt moest de volle Soetezaal het niet hebben. Die kwam gewoon achter zijn laptop staan. Wat hij daar deed was moeilijk te zien, het eeuwige euvel bij dit soort muziek. Nu, hij heeft natuurlijk deze stukken jaren geleden wel gecomponeerd. Maar de visuals waren dus van een adembenemende schoonheid. Langzaam werd je meegezogen in een ondoordringbaar woud van uitwaaierende close-ups van organisch materiaal. Het mooiste moment was wanneer een tweede scherm werd neergelaten. Hierdoor kreeg je een vreemd effect van diepte in de beelden.

Na GAS zakten we nog even af naar de Labozaal voor een avond dubstep met als hoogtepunt The Bug. Het nieuwe alter ego van Kevin Martin die we ook nog kennen als bv. Techno Animal. Dit beest gooide zijn loeiharde beats met een ongekend geluidsniveau de zaal in. De hele zaal trillend op zijn benen achterlatend. Een ervaring om nooit te vergeten, al was het maar door de fluitende oren die het gevolg waren.

En dan was er ook nog kunst. We zagen boeiende, mooie, interessante dingen zoals de fotoreeks An American Index of the Hidden and Unfamiliar’ van de Amerikaanse Taryn Simon. Een fotoreeks waarin ze met haarscherpe foto’s de verborgen geschiedenis van haar thuisland te reconstrueren. Een poging waarin ze wonderwel slaagde.

Deze editie van het Artefact-festival kon ons naast muzikaal bekoren ook visueel ontroeren. Had u iets meer gewenst in deze tijd ?

Gezien: Artefact, STUK Leuven, februari 2009

tekst:
Maarten Timmermans
beeld:
GAS
geplaatst:
ma 16 feb 2009

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!