Elektronica-pionier Ryuichi Sakamoto, lid van de Japanse synthesizergroep Yellow Magic Orchestra, overleed afgelopen week na een lang ziektebed en werd 71 jaar. Ondanks zijn ziekte was hij de afgelopen jaren nog muzikaal actief.
Niels Tubbing recenseerde in de afgelopen editie van Gonzo (circus) ‘12’ (Milan), wat zijn laatste album zou worden.
Ryuichi Sakamoto heeft inmiddels meer dan honderd albums op zijn naam staan (inclusief sound- tracks), maar het is de vraag hoeveel daar nog bij komen. In zijn eigen woorden ‘From now on, I will be living alongside cancer’. Zijn meest recente werk ‘12’ krijgt daarmee een extra lading. In twaalf nummers neemt Sakamoto de luisteraar mee op een persoonlijke reis vol minimalistisch pianospel.
De nummers zijn opgenomen in een thuisstudio, in een periode na een zware operatie. De titels zijn allen chronologische data (op een na) tussen maart 2021 en april 2022, waardoor het album een soort dagboek is geworden. Veel van de nummers zijn in één take opgenomen, waarbij geen vooropgezet plan werd aangehouden. Sakamoto speelt wat in hem opkomt en op de opnames zijn geluiden buiten de muziek zelf te horen. Je hoort hem ademen tijdens het spelen, het pedaal van de piano is hoorbaar en zelfs de kraaien buiten zijn te horen. Het doet denken aan het album ‘Felt’ van Nils Frahm, een zelfde soort intieme pianoplaat. Twee nummers bestaan uit ambient-synth-klanken, een ander uit het geluid van windgongen, maar verder is het de piano die centraal staat, in prachtige sculpturen die
tot reflectie dwingen.