Net voordat de Sint langs kwam ronselden Isolatietape and The Pit’s – Bang Zoom Noise Produktions VZW vijf extreme metal bands voor het pré-kerstfeestje – PIT’ZWART- in het punkhol van Kortrijk.
De liefhebbers van underground black metal konden dit festijn met live gebrachte Sinterklaas- en Kerstliedjes niet aan zich voorbij laten gaan. Wegens de grote interesse op sociale media werd zelfs een maximaal aantal van tachtig bezoekers toegelaten. De gevreesde stormloop voor de pestlampjes bleef gelukkig uit waardoor de aanwezige geïnteresseerden en alsook de artiesten niet als slachtklare zwarte schaapjes in een kolkend hellegat samengepropt werden.
Zwart, zwart metaal
Het Franse duo Iffernet mocht voor de opwarmingssoep zorgen van dit duister festivalletje. De tweemansfractie uit Rouen nam van de gelegenheid gebruik om hun tweede plaat ‘Silences’ voor te stellen. We kregen een snijdende black metal set pure sang. De genadeloos knetterende riffs, spetterende drums en dubbel dodelijk gekrijs gunden de aanwezigen geen seconde rust. Misschien duurde voor sommigen de set iets te lang maar deze sonische black metal douche lokte ons (onweerstaanbaar) na het optreden richting merchandisestand voor de aanschaf van hun twee vinylplaatjes.
Gezelligheid en het duistere
– PIT’ZWART- kreeg door de gezellige en gemoedelijke sfeer twee gezichten. Aan de ene zijde de extreme muziek maar aan de andere kant verliep de samenkomst als een familiaal gebeuren. Kindje (met stevige oor bescherming) even op bezoek met de mama, met koffietjes klinken op de gezondheid (er werden ook genoeg Blauwtjes geconsumeerd) en het gezellig keuvelen bij de muziekkeuze van De Pankraker. Deze plaatjesdraaier van dienst is blijkbaar de hardste keutel (extreem metal programma) van Radio Wit Konijn. Ondertussen werd de toog van The Pit’s de schminkkamer voor het prepareren van de oorlogsoutfit van Iron Death.
Trommelvliezen ponsen
De nostalgische kogelriemen en het gasmasker werden met het verschijnen van Iron Death terug bovengehaald (om de camouflagenetten plaatsen was er geen plaats). De band betonneerde ons onmiddellijk vast in een dystopische oorlogssfeer. Dit jaar brachten onze Belgische landgenoten hun eerste fysieke aanval uit met ‘DEMO MMXXII’. We kregen een bord vette en duistere death (war) metal met black metal invloeden als voorgerecht. De zeer goed gevulde Pit’s kreeg een sinister zwartgeblakerd Sinterklaasgeschenk die de oordoppen door de trommelvliezen ponste. Zanger Dyln wierp zich op een bijna legendarische ‘Pit’s- wijze’ in de meute en zorgde voor een smeuïge opzwepende atmosfeer vol duisternis. Drummer Arthur (ook geluidsman van het huis) nam met dit geweldige concert ook afscheid van de band.
De witte engel uit de hel
En toen, nog niet echt bekomen van Iron Death kwam het Noord-Nederlandse gezelschap van Hellevaerder zijn gereedschappen uitstallen. De vijfkoppige band mocht in Kortrijk hun eerste buitenlandse concertervaring opdoen. Niemand had echter door wie de leadvocalen voor zijn rekening zou nemen. Tijdens de soundcheck ging de microfoon door verschillende handen, tot een nogal kleine jonge dame in witte kledij het toestel tegen de lippen plaatste. Het waanzinnige gekrijs dat uit de keel van deze bevallige Nederlandse kwam deed ons echt achteruit wankelen. Hellevaerder produceerde een woeste en hatelijke black metal gig (met Nederlands gegilde teksten) waarbij het gekrijs en gegrom van de frontvrouw onze net aangekomen (en niet opgewarmde) Gonzo collega een slechte smaak in de mond gaf. Na enkele Blauwtjes verdween de gloeiende peksmaak nog steeds niet uit de mond. Het lugubere genot was het onze met Hellevaerder’s geluidswereld vol dood en verderf. Het – PIT’ZWART- evenement kon van onze zijde niet meer stuk.
Nog twee te gaan
Ordigort en Bad Omen mochten de avond op potsierlijke wijze afsluiten. Het Belgische Ordigort speelde ooit op Roadburn alvorens een nummer te hebben uitgebracht. Dat is uiteraard zeer flink van hen maar de mengeling van snijdende riffs, jaren 1980 metal en snor en gekrijs schatplichtig aan Tim De Gieter raakte onze inmiddels koude kleren niet. Wat de band bracht viel sowieso wat uit de toon van de avond (op zich niet erg). De titels van de ietwat apocalyptisch aandoende nummers bevallen ons trouwens beter dan de muziek zelf. Een band met een song getiteld ‘Pekzwarte Entropie’ krijgt altijd een bonuspunt van onzentwege. Dat oeverloze gekrijs echter, daar konden onze oren niet zoveel mee.
De Nederlanders van Bad Omen deden een soundcheck die ons, qua riffs althans, ferm deed likkebaarden. Het zou geen black zijn, integendeel, maar dat hoeft ook niet. Na een stevig verkleedpartijtje, waarbij het trio eerder potsierlijk dan gevaarlijk overkwam (die oubollige mouwloze shirtjes ocharme), speelde de band nummers die putten uit de nalatenschap van Celtic Frost, Bathory, Motörhead en meer van die iconen uit een ver en vaag verleden.
Nakaarten
Een Pit’s bezoeker die jaren in Den Helder woonde komt twee dames tegen waarmee hij ettelijke keren aan de toog van een metalcafé in die parochie heeft gezeten. Een lid van Hellevaerder die heerlijk kon vertellen over zijn achttien jaar in een resem bands en lid van de underground en die, uiteraard, soms heel wat moeite moest doen om het met gerstenat overgoten West-Vlaams te volgen. Hilarisch en op zich misschien wel de leukste momenten van de tijd dat ondergetekende aanwezig was.
Gezien: – PIT’ZWART- met Iffernet, Iron Death, Hellevaerder, Ordigort, Bad Omen – The Pit’s, Kortrijk – 3 december 2022
Tekst: Patsker Omaer Beguin en Patrick Bruneel – Foto’s: Patsker Omaer Beguin