Tijdens het eerste weekend in juni vond de eerste editie van Conflux Festival plaats, een vierdaags festival in Rotterdam met multisensorische livesets en opmerkelijke experimenten.
Op de eerste avond van Conflux Festival was op Plein 1940, middenin Rotterdam, de installatie View From The Moon te zien van de Franse klimaatactivist en kunstenaar Joanie Lemercier. De installatie leek op het eerste oog een projectie van de maan, maar wie beter keek herkende onze planeet, de aarde. Deze dystopische kijk op de toekomst paste heel goed bij ‘Exit Human’, het thema van Conflux. Het festival nodigde de Rotterdamse interdisciplinaire kunstenaar Acidic Male uit voor een liveset bij Lemerciers installatie. (in GC#170 is een interview te lezen met Acidic Male). Plein 1940 is een lieu de mémoire voor de stad Rotterdam en haar inwoners, een herdenkingsplaats van het bombardement van 1940. Via klank en beeld ervaren hoe de (gewelddadige) geschiedenis en (dystopische) toekomst samenkomen was een van de vele manieren waarop Conflux bezoekers prikkelde.
Huiveringwekkend
De set van componist en geluidskunstenaar BJ Nilsen (ZW/NL) in de Arminiuskerk op de zaterdag van het festival, leek op een filmloze bioscoopervaring: je zit op een bankje in een donkere kerk en verwacht een rustige set, maar ervaart de soundtrack van een huiveringwekkende horrorfilm. Vanuit verrassende hoeken van de donkere kerk klinkt het geluid van rammelende glazen, slaande deuren, luide scharnieren en krakende trappen. Ook bij de set van geluidsartiest Helm (UK), die na Nilsen aan de beurt was in de kerk, werd de concertervaring bijna 3D: de zwart-wit natuurbeelden van de Japanse kunstenaar Tatsuya Fujimoto gaven diepte aan de experimentele muziek. Later op de avond vulde CACHE/SPIRIT, een samenwerking tussen het Rotterdamse technoduo Animistic Beliefs en artiest Jeisson Drenth, de kerk met livemuziek en livebeelden die toonden hoe het politieke en persoonlijke intrinsiek aan elkaar verbonden zijn.
De curaties van Conflux waren ook te zien in zijstraten van de drukke Witte de Withstraat, waar zo’n tien jaar geleden meer kunstinstellingen stonden dan uitgaansgelegenheden. V2_ toonde het werk Drifting Towards the Unknown van Carla Chan (HK), een visuele meditatie in een ruimte vol rook. In UBIK (onderdeel van Worm) was de interactieve installatie The Open Loopvan Marco Broeders en Julian Edwardes, waar je kon liggen in een strandstoel met je ogen dicht terwijl lichtpatronen en geluiden je lichaam in verschillende staten van bewustzijn trachtten te brengen. Het festival liet ook ruimte over voor conferenties, voor degenen die in de diepte wilden gaan over thema’s als klimaatverandering en kunstmatige intelligentie, met organisaties als The Visual Methodologies Collective. De dagen vol livemuziek, installaties, experimenten en diepe gesprekken eindigden ‘s nachts met een energieke line-up aan dj’s, waaronder Blondewednesday, Zohar en Mad Miran.
Aanwinst
Conflux Festival is een aanwinst voor iedereen die op zoek is naar artistieke antwoorden op ecologische vraagstukken, of gewoon benieuwd is naar hedendaagse en experimentele kunst. Het festival laat een indrukwekkende eerste editie achter met vraagstukken die nog lang zullen nagalmen. Hopelijk zal het festival zich blijven ontwikkelen en voortzetten, zoals wij allen als mens proberen te doen op deze in verval geraakte planeet.
Gezien: Conflux Festival, diverse locaties Rotterdam, 2-5 juni 2022