Vorige zondag kon je bij Gr’Ambacht in Mechelen terecht voor concerten van Karen Willems, De Stoeltjes en Linus Vandewolken.
Het is al enkele jaren dat ik uitnodigingen krijg van Laurent Cartuyvels, de bezieler van gr’Ambacht in Mechelen. Gr’Ambacht is een kleine DIY-organisatie voor experimentele en vrije muziek en geluidskunst met als doel onder meer een podium te bieden aan lokaal en rondtoerend muzikaal en artistiek geweld in het underground en off-stream circuit. Het enige wat me tegenhield was de afstand. Maar door mijn verhuis naar Lovenjoel en het feit dat we nu opnieuw naar concerten kunnen gaan, ben ik er vorige zondag, 19 juni, gaan luisteren naar Karen Willems, De Stoeltjes en Linus Vandewolken.
Zoeken Voelen Loslaten
Met een kersverse tattoo op haar arm van haar in mei verschenen LP ‘Grichte’, speelde Karen Willems ‘Grichte 1 -Terre Sol Solo -‘. Grichte betekent in het Maldegems geluid, lawaai, maar haar nieuwe werk, dat een verderzetting is van vorige exploraties, is een soort auditief spel dat heen en weer beweegt tussen organisch zoeken en speelse onrust. Willems beweegt zich tussen collagekunst, sjamanisme en een soort futuristisch ritueel. Man, machine en natuur (altijd aanwezig via de veldopnames) blijven met elkaar in wisselwerking staan in constant transformerende constellaties.
En zoals vaak gebeurt, te vlug voorbij…
Voorstelling van een afwezige CD
Het volgende optreden was van De Stoeltjes met een cd-voorstelling zonder cd maar wel met T-shirts. Jeroen Stevens, onder de naam Jimmy Stoel, brengt een percussieve reappropriatie van het legendarische debuutalbum van de Stooges, NO FUN, terwijl hij enkele wel uitgekozen stoelen bespeelt metzijn drumstokken. Schitterend idee en door het repetitieve karakter in combinatie met het metalen frame van één van de stoelen zorgde dat ervoor dat iedereen begon mee te bewegen, subliem met andere woorden. Nu nog die cd….via bandcamp op animalloversonly, ooit….
Prins Carnaval zonder stoet
Linus Vandewolken was daarna aan de beurt. Deze uitgeweken Amerikaan woont al lang in Niemandaal en is er in geslaagd om daar Prins Carnavalte worden maar heeft helaas door Corona geen stoet gekregen. Wat hij zondag wel gekregen heeft was een daverend applaus. Linus Vandewolkenspeelt namelijk op de hommel, een vergeten instrument dat al bestaat sinds de Middeleeuwen maar zo goed als verdwenen is uit het collectief geheugen van Vlaanderen. Jaren geleden is hij in het Volksinstrumentenmuseum in Gooik gefascineerd geraakt door de hommel en sedertdien heeft hij zich
dat instrument eigen gemaakt en speelt hij op een hedendaagse manier, dat in tegenstelling tot de traditionele en statische manier. Deze kleurrijke figuurspeelt ondertussen ook op zelfgemaakte fluiten en shakers en zingt van tijd tot tijd onder zijn vele aliassen zoals McCloud, Zicmuse en Le Ton Mité.Zijn vinylplaat, ‘Het Vlier, Een Hommel Op Aarde’, uitgebracht op Okraina Records, is dan ook een aanrader.
Gezien: Karen Willems, De Stoeltjes, Linus Vandewolken – Gr’Ambacht, Mechelen – 19 juni 2022
