The 7th Plain was het alias waarmee Luke Slater medio jaren 1990 een tijdje meer melodische paden bewandelde, naast de vaak stevige techno die hij maakt als Planetary Assault Systems. Na een handvol singles, twee lp’s en een derde album dat nooit verscheen, doekte Slater The 7th Plain op en werd het project bijgeschreven in de annalen van de techno-historie. Tot A-TON, een label van de legendarische Berlijnse Berghain club, in 2016 The 7th Plain besloot te eren met een eerste overzichtsverzamelaar, ‘Chronicles I’. En nu met de vervolgdelen ‘II’ en ‘III’, waarmee het grootste deel van het oeuvre van The 7th Plain weer beschikbaar is. Terecht, wat ons betreft, want al is het wel een klein beetje nostalgisch, in een tijd waarin iedereen in techno-land aan alles refereert waar hij of zij zin in heeft, veel van de nummers zijn tijdloos mooi. Een mix van old skool techno, IDM, en kosmische synths, dromerig en funky, soms spaced out, maar zonder zweverig te zijn, soepel vloeiend van dansvloer naar de stereo thuis. The 7th Plain beweegt zich op hetzelfde plan als B12 en oude Black Dog, maar dan met een extra dosis Detroit. Beide delen zijn uit op cd en dubbel lp, en, zoals dat tegenwoordig gaat, als onderdeel van een zesdelige vinylboxset, samen met het eerste deel. Dat is een dikke twee en een half uur The 7th Plain, wat misschien wat veel van het goede is, maar er zitten genoeg prachtstukken tussen om niet te vervelen.