Tegenwoordig opereert Vandal X vooral vanuit Gent, dus konden ze zonder grensverrekkingen opgenomen worden in het schema van 9000 Records, vernoemd naar het postnummer van de Oost-Vlaamse hoofdstad Gent. Dat ze daarmee onrechtstreeks verbonden zijn met het al beter bekende Consouling Sounds, waarvan 9000 Records een onderdeel is, is uiteraard mooi meegenomen. De noiserock van het duo past misschien iets minder bij de donkerzwarte exploten van het hoofdlabel, maar de agressie, intensiteit en doorzettingsvermogen passen er wonderwel. Vandal X is dan ook net geen kwart eeuw aan de slag en heeft nog niets aan urgentie ingeboet. Oprichter, bezieler, zanger en gitarist Bart Timmermans en inmiddels meer dan gerodeerde en ervaren drummer Günther Liket steken hun grote voorbeeld uiteraard nog steeds niet weg. De band is genoemd naar een nummer van het New Yorkse Unsane en dat is nog steeds de noiserock-weg die Vandal X bewandelt. Niet dat Vandal X inmiddels geen eigen geluid heeft gecreëerd. Integendeel. Waar we in het verleden al met een vergrootglas moesten zoeken naar een minder nummer op een album, hebben we het deze keer gewoon opgegeven. Knaller volgt na knaller, wie weet wel beïnvloed door de heel persoonlijke insteek die het gros van de teksten heeft meegekregen. Hoorden we daar onze hersencellen denken dat ‘Blood On The Street’ misschien wel het meesterwerk is dat de band altijd al in zich heeft gehad? Onze vingers zijn het er alvast mee eens want de steengoede nummers rijgen zich aan elkaar, met hier en daar een trager stuk om de luisteraar enige ademruimte te bieden. Het titelnummer, ‘Be The One’, ‘My Father’s Son’, ‘Goodmorning Soldiers’ of ‘I Am A Ghost’ (of één van de acht andere nummers) blijven meteen hangen. Wat een kwarteeuw voor een band niet kan doen. Meer dan geslaagde noiserock-plaat dit.