Hoewel vaak ingedeeld bij de techno, is Lakker veel meer dan dat. Op iedere plaat presenteert het Ierse duo een andere mix van (dark) ambient, IDM, noise, experimentele elektronica en techno. Op hun vierde langspeler voegen ze daar nog twee verrassende elementen aan toe: zang en folk, in een moderne elektronische variant. Dat laatste komt het mooist tot uiting op de track ‘100 Bar’, waarop een druk tribaal ritme wordt gecombineerd met iets wat klinkt als een hakkebord. Erg fraai, net als het openingsnummer, dat met de combinatie van ingetogen zang en vaag etnische elektronica tegelijk aan Grumbling Fur en German Army doet denken. Elders zijn er flarden van stemmen en spooky geluiden, diep in de mix, en veel gesampelde strijkers. Op de vorige lp, ‘Struggle & Emerge’, stonden ook al de nodige cinematische tracks, maar waar die plaat nog behoorlijk noisy was, is ‘Época’ vooral sfeervol. De harde industriële ondertoon is zo goed als afwezig; alleen de afsluiter piept, giert en stampt als een haperende fabrieksinstallatie. Een of twee nummers hebben een meer techno-feel, maar wel met ingewikkelde ritmes en nooit simpelweg four to the floor, zoals het Aphex Twin-achtige ‘A Juggling Of Numbers’. Boeiende plaat waarop Lakker hun toch al ruime muzikale envelop nog iets verder oprekt.