Mind The Gap 168

Met de zomervakantie voor de boeg, biedt deze Mind The Gap soelaas aan vakantiegangers van verschillend pluimage. Voor diegenen die onverhoopt op een glamping zijn terechtgekomen, eindigen wij deze editie in solidariteit met zware, slepende strijkarrangementen.
MTG168 - (c) Janine Hendriks

Met de zomervakantie voor de boeg biedt deze Mind The Gap soelaas aan vakantiegangers van verschillend pluimage. Of je nou met roze zonnebril emotionele elektronica-gebergtes beklimt, of het industrial-geluid van Koeweit wil ervaren. Voor degenen die onverhoopt op een glamping zijn terechtgekomen, eindigen wij in solidariteit met zware, slepende strijkarrangementen.

1. d’Eon
Waiting Room
Leviathan
Hausu Mountain
De Montrealse Chris d’Eon hult kamermuziekcomposities in een jas van zoete tierelantijnelektronica, resulterend in een net zo melancholische als opbeurende oorwurmen. ‘Leviathan’ kent qua speels ethos niet zozeer een stijlverandering sinds voorganger ‘Rhododendron’, maar waar op het vorige album experimentele interludes de melodieuze tracks bruusk onderbraken, levert d’Eon nu een langspeler die voluit inzet op maximale en hartverwarmende melodieën.

2. Qoa
Yatei
SAUCO
Leaving Records
Dwaal met Qoa (Nina Corti) op ‘SAUCO’ doorheen de Argentijnse wildernis. De inheemse fauna en flora in Qoa’s thuisland vormen samen met water, schimmels, wind en aarde de inspiratie voor deze zalvende en tropische new age- en ambientplaat. Een plaat die zich laat omschrijven als een sonische, elektronische introductie tot de Argentijnse natuur.

3. Linus Vandewolken
Oude Geuze uit Niemandaal

Oude Geuze uit Niemandaal
Morc
Een Vlaamse voorloper van de Amerikaanse dulcimer (genaamd ‘hommel’) en dubbelriet houten fluiten (‘xaulos’), beide instrumenten zijn onderdeel van het instrumentarium van de in Brussel wonende Amerikaan McLoud Zicmuse, die onder het alter ego Linus Vandewolken oude tradities uit de Lage Landen nieuw leven inblaast. Al eerder verscheen een ep op Okraïna Records, nu verschijnt op Morc een volwaardig album vol ruw, maar dartel en speels klankexperiment.

4. ZULI
Fahsil Qusseer

Lambda
Subtext
Waar we ZULI vooral kennen van vurige en intense beats en bassen, leunt het nieuwe album ‘Lambda’ verrassend genoeg meer op ambient en dromerige, bedrukte sfeerzetting. Als een gruizige versie van Space Afrika, maar dan afgewisseld met eerlijke, emotionele tracks als ‘10000 (Papercuts pt. 1) ft MICHAELBRAILEY’. Op ‘Fahsil Qusseer’ wordt te midden van een broeierig klanklandschap met lome percussie een gedicht van zijn vader voorgedragen. ZULI’s nieuwe werk is als maximale combinatie van elektronica en ambient een perfecte match voor het label Subtext.

5. Cruzloma
Telembi
Mitos & Ritos
ZZK Records
Cruzloma, een producersduo uit Ecuador, grijpt terug naar de rijke folklore en tradities van de inheemse volkeren van de Ecuadoraanse jungle en versmelt deze ritmes met hedendaagse genres. Cruzloma speelt met de mythes en de rites van het land en brengt zo een eerbetoon aan de rijkdom van het verleden. ‘Mitos & Ritos’ is aldus een sonisch portret van de zoektocht naar een hedendaagse identiteit binnen de aloude tradities. Het levert prettige elektronica op, waar Dembow-ritmes overdadig zijn, de panfluit resoneert, naar oude teksten wordt teruggegrepen en de dansvloer centraal staat.

6. Plethor X
Bet (feat. Muna Mussie)
What U Mean
OOH-Sounds
Een muzikaal project dat terwijl het je verleidt met intense gqom, footwork en dancehall-ritmes, een antikoloniaal verhaal vertelt waar het omarmen van culturele erfenissen en het doorbreken van het eurocentrisme centraal staat. Plethor X is de Italiaans-Ethiopisch-Eritrees transdisciplinair kunstenaar Jermay Michael Gabriel en producer Giovanni Isgrò. Voor ‘What U Mean’ graaft het duo in de Habesha-muziektraditie waarbij het eensnarig instrument masenqo veelvuldig wordt gesampled. Op de hypnotiserende openingstrack ‘Bet’, draagt landgenote Muna Mussie in het Tigrinya woorden uit betekenisvolle kinderrijmpjes voor. ‘What U Mean’ is een intens politieke plaat met een diep uitgekiend, elektronisch, rijk ritmisch geluid.

7. Laurent Pernice / Jacques Barbéri / Dominique Beven
Sardanapale
Nine Tales Of the Winds
Psychofon Records
Negen verhalen verteld via blaasinstrumenten als hulusi, granna of khen, afkomstig van over de ganse wereld en bespeeld door Dominique Beven, en geproduceerd en gemanipuleerd door Laurent Pernice. Het duo wordt tijdens een liveconcert aangevuld met Jacques Barbéri. Het resultaat is een geluid dat intens en bevreemdend klinkt. Een paradijs voor aanhoudende drones waarvan ‘Sardanapale’ je een eerste, heel indringende, prik uitdeelt.

8. Fire-Toolz
Labyrinthian EMDR

Breeze
Doom Trip Records
De eigenzinnige potpourri aan stijlen van Angel Marcloid werkt verrassend goed: zoete, haast dromerige synths en achtergrond-oeh’s en -ah’s worden plots bijgevallen door snerpende noise en grunts, alsof we helemaal niet van doen hebben met ogenschijnlijk diametraal verschillende genre-invullingen. De bonte klankkleuren op ‘Breeze’ vloeken echter niet, maar vullen elkaar goed aan in een knettergekke mix van emo en new age.

9. Midnight Totem
Grindhouse Ladies
Tripalium Fucked-Up Squad vol.3
Tripalium Records
Diep verborgen in Bretagne, schuilt Tripalium Records. Het Franse label staat bekend om zijn eigenzinnige selectie van meedogenloze beats, noise techno, electro en acid. Op de nieuwe gigantische verzamelaar ‘Tripalium Fucked-Up Squad vol.3’ ontdek je meteen wat leeft in de Franse elektronica-scene. In Rennes vinden we bijvoorbeeld Midnight Totem, die ondanks dat zij pas eind 2020 begon met muziek maken, reeds drie albums uitbracht bij Tripalium. Op ’Grindhouse Ladies’ koppelt ze stevige IDM aan bassrijke, lo-fi techno.

10. Anja Schneider
Secret Escapes (JakoJako Remix)
Reworks & Remixes
Sous Music
Anja Schneider viert haar twintigjarig jubileum en doet dat met de release van ‘Reworks & Remixes’ op haar eigen label Sous Music. Eigen tracks worden opgefrist of worden onder handen genomen door artiesten als Radio Slave, Scuba of Cassy, stevige namen die al een eigen carrière hebben uitgebouwd. En dan is er JakoJako, een jonge Berlijnse dj/producer die druk bezig is Tresor en andere technoclubs te veroveren. Zij brengt het eerder in 2017 uitgebrachte ‘Secret Escapes’ opnieuw naar de hedendaagse dansvloer. Het nummer vervelt in haar handen tot een vrolijk, frivole houseplaat die heel wat minder meedogenloos klinkt dan JakoJako’s laatste werk.

11. Van Boom
Polished Wounds
Nuborne
Cease 2 Exist
Frustraties over het alledaagse, mensonvriendelijke leven in Koeweit, worden door Van Boom in brutale industrial gedompeld. Ritmes die zwaar kreunen en dreunen. Op een technobeat, met een allesvernietigend jungle-ritme of pure trance. Op ‘Nuborne’, dat trouwens op het Zweedse Cease 2 Exist van Varg2™ verschijnt, graaft hij harder in zijn sonische, kritische aanvallen tegen de onmenselijkheid van de maatschappij die hij eerder al op zijn debuut ‘Prosthetics’ introduceerde. Het verpletterende ‘Polished Wounds’ voelt heel unheimlich en beangstigend aan.

12. Brunsten
Highrise
Ethyl
Forbidden Place Records
Brunsten klinkt, kort gezegd, als een throwback naar de jaren 1990, toen labels als Discord en Amphetamine Reptile Records de betere post-hardcore en noiserock uitbrachten. ‘Ethyl’ spuwt en wringt vinnig rond een stevige portie tegenstrijdige gitaren. Het broeierige ‘Highrise’, dat volledig is opgebouwd rond een strakke drumpartij, is de perfecte introductie tot dit vurig Deens drietal.

13. Il Sogno Del Marinaio
Song For Anima Mundi

Terzo
Improved Sequence
Een nieuwe noiserockband met Mike Watt als kopman, dat belooft wat. Ook mede-bandleden Stefano Pilia (van het massieve en meeslepende ‘Spiralis Aurea’ uit 2022, waarvan dit jaar ook een live-versie op Maple Death verscheen) en Paolo Mongardi (bekend van bijvoorbeeld de hectische en intense punk van Zeus!) dragen aan ons enthousiasme bij. Op ‘Song For Anima Mundi’, beziet en waardeert Watt de wereld vanuit een niet-menselijk perspectief door, vergezeld van een geanimeerde baspartij, een reeks dingen op te lijsten waar hij de wereldziel in ziet stromen. Uitmondend in een loeiende, fuzzy gitaarsolo, is het een opbeurende, meeslepende en spirituele krachtpatser.

Lees hier de luistertest met Mike Watt in GC#182.

14. Patrick Higgins
Catalyst

Versus
Other People
Patrick Higgins ken je wellicht van noiserockgroep Zs of van AEAEA met Nicolás Jaar (op wiens label dit nieuwe ‘Versus’ verschijnt). In zijn solowerk betreedt Higgins paden buiten de conventionele gitaar- en elektronicatraditie, waarbij zijn door midi-inpassingen getekende geluid voor de luisteraar niet altijd tot gitaarspel te herleiden valt. Wat dat betreft ligt ‘Versus’ qua hermetisch klanklandschap vol bliepjes in het verlengde van voorganger ‘Dossier’, al klinkt de muziek ditmaal menselijker door onder meer de invoeging van ‘klassieke’ drums.

15. Eiko Ishibashi
Evil Does Not Exist V.2

Evil Does Not Exist
Drag City
De film ‘Evil Does Not Exist’ van regisseur Ryusuke Hamaguchi (ook bekend van ‘Drive My Car’) werd al eerder live van soundtrack voorzien door Eiko Ishibashi tijdens onder meer LIFF en Film Fest Gents Videodroom-programma. Vervolgens was het wachten geblazen op de zware, slepende strijkarrangementen die de film (over een dorpje dat ten prooi lijkt te vallen aan de geplande komst van een glamping en de dreigende natuurvervuiling die dit met zich mee zal brengen) zo geslaagd kracht bijzetten. Als afsluiter op deze Mind The Gap horen we het hoofdmotief van deze soundtrack.

Dit artikel verscheen eerder in Gonzo #182

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!