Op het muziekevenement Zijspoor #2 rijdt men van ambient naar spacerock met daartussen nog enkele haltes van donkere elektro, improvisatie en krautrock. Het zeer uiteenlopende programma vond met de tweede editie plaats in de Wilgencirkel van organisatoren Jacky De Reviere en Martine Penninck. De gezellige tent in hun paradijselijke tuin werd het decor voor een interessante dag voor de eclectische muziekliefhebber.
Een goed begin
3°P is het elektronisch project van Peter Brabandt, een selfmade muzikant die zich laat beïnvloeden door helden uit de Berlijnse School als Tangerine Dream en Klaus Schulze. 3°P liet ons proeven van een goede en afwisselende set van ambient en Berlijnse School waar tussen in wat meer experimentele fragmenten opborrelden. Aan het einde van zijn set liet Brabandt ook nog wat aanstekelijke beats bij zijn old school-set door de speakers knallen. 3°P trapte met een divers gevuld blikje elektronische pulsen het festival op een aangenaam goede wijze uit de startblokken. Brabandt werkt trouwens ook samen met theatermaakster Maya Wuytack, waarmee hij met de realisatie van ‘The Youniverse’ (oktober 2023 was de première) een mix van poëzie, dans, projecties en muzikale landschappen brengt.
In harmonie met de omgeving
Gert Stockmans heeft al enkele mooie ambientreleases onder de noemer Samatha op zijn naam staan. Hij debuteerde in 2022 met het album ‘Prayers for Patience’ en werkte samen met First Snow Of The Year en Stratosphere, met wie hij ook werk uitbracht. Stockmans had geen statieven of tafels nodig. Zijn synths en effectenmodules lagen gewoon voor zich op het tapijt. Soms op de knieën, dan eens in kleermakerszit creëerde Stockmans een reeks uiteenlopende ambientpanorama’s die de aanwezigen in een soort introspectieve sfeer onderdompelden. De warme en mooie soundscapes maakten van de tent een tempel van rust en kalmte. De natuur leverde naast Samatha’s ambientdeiningen een reeks opvallende achtergrondgeluiden van zingende en tsjilpende vogels. Het drone-achtige geluid van een voorbijzoevende trein kleurde de set nog eens extra bij. Samatha is een term uit het Sanskriet voor ‘kalmte van de geest’, en dat is waar Stockmans met zijn opmerkelijke optreden wel bijzonder goed in slaagde: onze geest kalmeren.
Chemische schakelingen
Carl Deseyn (To The Ancient Tree, Defilé Andante) en violiste Esther Coorevits (Ma’at) vormen Starcorner-Angelcorner dat zich opmaakte voor een eenmalig optreden speciaal voor Zijspoor #2. Coorevits is een veelgevraagde violiste en stond in februari van dit jaar met Roger Eno op het podium. Ze werkte al met Deseyn op de albums en liveoptredens van To The Ancient Tree. Het duo speelde een improvisatieset zonder enige voorafgaande repetitie. Deseyn knutselde en programmeerde een reeks synthesizerlandschappen aan elkaar die de fundering vormden van het optreden. Coorevits liet zich volledig gaan met emotioneel geladen vioolwerk dat zich chemisch verankerde met de innemende synthesizerstructuren van de ervaren toetsenist. We kregen schoonheid, emotie en experiment verweven in een diep en geslaagd optreden. De bijna telepathische interactie tussen de muzikanten was overduidelijk en kwam ongelofelijk sterk op de voorgrond. Het duo fascineerde van begin tot eind en doet ons vermoeden dat Starcorner-Angelcorner in de toekomst nog wel smaakvolle concertjes gaat geven.
De mensheid is als ongedierte
Tijd nu voor wat dark electro en EBM met het live-solodebuut van Kevin Van Volcem gedekt onder de naam They Feel Nothing. Van Volcem is ook lid van de Brugse electrowaveband We Are Ooh People. Na vele rondzwervingen in onder andere de extreme noise, industrial en elektroakoestische underground-scene gaat hij met They Feel Nothing terug naar zijn roots. Van Volcem start sterk met een op Blutengel en Anne Clark geïnspireerde set. We werden als het ware terug naar de jaren 1980 gekatapulteerd met krachtige dansbare old school EBM verweven met duistere elektronische pulsen. De vervormde vocalen spuwden maatschappijkritische en misantropisch getinte woorden de tent in waardoor er een licht dystopisch sfeertje ontstond en ons na de emotionele set van Starcorner-Angelcorner (en ook Samatha natuurlijk) vlug terug met de voetjes in de realiteit duwde. They Feel Nothing draaide zichzelf na een half uurtje richting de verveling in door te weinig variatie te brengen in zijn nummers. Besluit: een goed debuut, maar de tweede helft van de set duurde echter véél te lang.
Onvoorspelbare diepe psychedelica
Het duo Peter Verwimp (Ashtoreth) en Peter Moorkens (Onsturicheit) sloegen tijdens de covidperiode de handen elkaar en gaven in 2021 een schitterende performance op ‘Sonic Emissions #2‘, dat ook op Houtenend plaatsvond. Sedert 2023 (voor een Consouling Sounds-set tijdens de Gentse feesten in de Kinky Star) werd vocalist Lawrence Van Haecke (Wijlen Wij, Solicide) aan het tweetal toegevoegd en kwam het trio als Svartur (de titel van het eerste Ashtoreth & Onsturicheit-album) tot leven. We wisten ondertussen al dat deze heren patent hebben op onvoorspelbaarheid. En zo geschiedde: Svatur tapte deze keer uit het krautrockvaatje van de jaren 1970 met de scheurende gitaren van Verwimp, die vergeleken met zijn kompanen als een reus (de eerste keer dat we hem rechtopstaand zijn snaren zagen plukken) op het podium stond te spelen. Moorkens produceerde aanstekelijke psychedelische modulaire synthesizergalmen, broeierige sequences met beats waardoor er een geestverruimende klankmuur ontstond. Vocalist Van Haecke wist met zijn zeer divers gespekte stembanden het geheel in te pikken. Hij keelde, zuchtte, fluisterde, gruntte terwijl hij regelmatig van masker wisselde. Moorkens liet zijn elektronische loops draven en liet ook zijn gitaar spreken. We dagdroomden even met de illusie dat de Judas Priest-gitaartandem op ons netvlies leek te schimmen. We kregen echter een kistje zware en tegelijkertijd melodieuze ‘krautrocktabak’ tegen de oren geduwd. Van Haecke las als een hedendaagse gemaskerde tempelier naar het einde toe nog een paar apocalyptische levieten uit de bijbel voor. Heel wat aanwezigen hoorden en wisten eigenlijk niet zo goed wat er allemaal aan het gebeuren maar bijna iedereen verwelkomde de magische energie die dit trio teweegbracht. De Houtenend-tent dampte.
Eerst nog wat jammen met Svartur en dan de gutsende regen weg spelen
De headliner van de dag was Kozmotron, één van de best bewaarde geheimen uit de Belgische spacerock-underground. Tijdens de soundcheck liet het viertal bestaande uit Lost Johnny (gitaar), Rufus Reefer (drums – synth), The Mechanic (bas) en Lord Baritone Von Barbarossa (sax en baritonsax) al vlug blijken dat ze er héél veel zin hadden om de tent naar hun Kozmotron-universum te transporteren. Maar: eerst nog samen wat opwarmen met Svatur, had men gedacht. De overgang verliep vlotjes met drones van Svartur en instrumentaal gefriemel van Kozmotron op een overvol podium. Van Haecke probeerde toch even kort te solliciteren voor de job als leadzanger van de spacerockband uit Lede. De leden van Svatur verlieten langzaam het podium en Kozmotron knalde zich de avond in onder de verrassende en gutsende regenbui, maar gelukkig hield de tent goed stand. De band speelde de waterval letterlijk weg met een uitstekende lading psychedelische spacerock. Het lekkere gitaarwerk van Lost Johnny werd goed afgewisseld met de intense saxofoonpartijen van Lord Baritone Von Barbarossa die toch wel over een drietal longen moet beschikken. Grapjas en drummer Rufus Reefer stal bij aanvang van het optreden de show met zijn zelfgemaakte ruimtehelm en produceerde ook nog eens geestige elektronische bliep-intermezzo’s. De boomlange bassist The Mechanic speelde meestal met het hoofd tegen het tentzeil, maar dat weerhield hem er niet van om zijn funky baslijntjes te produceren. Kozmotron speelde de regen weg en het publiek kreeg er maar niet genoeg van. ‘Spelen tot de flikken komen!’, werd er gescandeerd. Het kwartet combineerde heel wat genres en leverde een puike set af en nodigde zo iedereen uit naar hun thuisbasis, de planeet Koz.
Zijspoor #2 was een eclectisch evenement met verrassende en hoogstaande acts, met zoemende treinen als achtergrondmuziek. Er heerste een fantastisch gezellige sfeer en er stond een foodtruck met lekkere plantaardige gerechten en snacks. De presentatie was in handen van Koen Buytaert en de technische ondersteuning van het festival werd verzorgd door Genuine Sound.
Gezien: Zijspoor #2, op 22 juni 2024, Houtenend, Landegem (België).