De loop der dingen is soms vreemd. Alles blijkt steevast wel ergens iets met elkaar te maken te hebben. Recent zagen we het Zwitserse Coilguns aan het werk, die samen met Wrong onze oren kwamen verwennen. Die band is afkomstig uit La Chaux De Fonds, de uitvalsbasis van Louis Jucker en zijn vele projecten en nu ook de plek waar het duo Bunkr vandaan blijkt te komen. Hun muziek wordt onder meer vergeleken met die van Closet Disco Queen, en laat dat nu weer één van de projecten van Coilguns-lid Jonathan Nido zijn (vroeger van The Ocean). Gitarist Kevin Udry en drummer Iannis Valvini spelen al sinds 2011 samen en sinds 2014 onder de Bunkr-vlag. Het duo daagt zichzelf graag uit en kiest dan ook voor complexe muziek die nauw aanleunt bij mathrock zoals die op de kaart werd gezet door Don Caballero. Daar houdt Bunkr het echter niet bij. Wat Kyuss-stoner, een Stevie Moore psychedelica, wat jazzstructuren en een verdoken liefde voor techno sluipen net zo goed de vijf nummers (drie kwartier) op ‘Schluss’ binnen. Die grote hoeveelheid aan invloeden zorgt ervoor dat de plaat blijft boeien, met ‘Truand’ als absolute uitschieter. Hubeskyla is al net zo Zwitsers, maar komt uit het voornamelijk Franstalige Fribourg. De insteek van het kwintet is wel helemaal anders. Krautrock en psychedelica zijn meer het ding van Fabrice Seydoux, Christophe Jaquet, Lionel Gaillard, Duri Darm en Mathias Bieri. Een verbreding, want voorganger ‘Spencer’s Return’ dateert van zes jaar geleden; werd gemaakt als trio en was nog volkomen instrumentaal. Nu komt er zang bij kijken, die absoluut niet stoort, en duikt de band eigenlijk nog dieper de spacey krautrock binnen. We lazen ergens dat de plaat doet denken aan de begindagen van UFO, voor het toetreden van Michael Schenker. We haalden ons exemplaar van ‘Space Metal’ (1976, een compilatie van het vroegste werk van de band) uit de kast en kunnen alleen maar vaststellen dat het helemaal klopt. Geen hardrock dus, zoals de meesten UFO kennen, maar krautrock psychedelica van de bovenste plank, in een modern jasje uiteraard. Afsluiter ‘Punishment’ is daar het meest treffende voorbeeld van, vooral omdat Hubeskyla dan echt loos gaat. Op een podium ongetwijfeld een stevige tripje als we mogen afgaan op wat we hier te horen krijgen.