Mensen die ergens een verzamelaar hebben liggen met vroege punk, zullen het nummer ‘Part Time Punks’ ongetwijfeld kennen. Het liedje is dan ook een klassieker geworden van een band waar de meesten weinig meer dan deze oerkraker zullen van kennen. Of het zouden de liedjes ‘I Know Where Syd Barrett Lives’ of ‘Where’s Bill Grundy Now’ moeten zijn. Television Personalities, want over deze band gaat het, heeft echter veel meer oerdegelijke punk en rammelpunknummers op hun conto. Genoeg zelfs om er twee dubbelcd’s mee te vullen, die zelfs allemaal na elkaar beluisterd, geen seconde vervelen. Uitzonderlijk is dat, want bij de meeste bands houdt het na een uur wel op, die concentratie en interesse. En het zijn dan nog alleen maar de singles, en niet de albums, waarvan de band er toch ook een heel stel maakte. Enige vaste lid van sinds het prille begin is Londenaar Don Treacy. Hij liet zich beïnvloeden door The Sex Pistols en Jonathan Richman en maakte van deze combinatie een heel goed werkend geluid. Vraag het maar aan de mannen van Pavement, Beat Happening of de hele Creation-stal hoe invloedrijk ’s mans muziek werd. De bezetting van de band zelf wisselde voortdurend, met als langstdurende die met Jowe Head (ex-Swell Maps, nog zo’n ondergewaardeerde band) en Jeffrey Bloom, die het samen veertien jaar volhielden. In die tijd repeteerden ze om de vijf jaar of zo. Treacy had liever dat iedereen voortdurend heel alert was tijdens de concerten en had een immense hekel aan het samenstellen van setlists. Dat verklaart wellicht ook waarom deze cd’s nog steeds zo fris klinken. Elk liedje klinkt alsof ze het voor het eerst, en met volle overtuiging, ten gehore brengen. De neo-psychedelische invloed die alsmaar beter hoorbaar wordt doorheen de jaren, is daar mede de reden van. Tegenwoordig herstelt Treacy nog steeds van de verwijdering van een bloedklonter in zijn hersenen. Fire bracht vorig jaar wel het lang verloren gewaande ‘Beautiful Despair’ (eigenlijk uit 1990) uit. Met deze voortreffelijke verzamelaars kon het label geen beter eerbetoon bedenken om de van sarcasme overlopende teksten en de aanstekelijke muziek van Television Personalities en zijn bedenker een hart onder de riem te steken.