We wisten het al eerder. In het plaatsje La Chaux De Fonds in Zwitserland wordt water gedronken dat leidt tot vervreemding en zottigheid. Coilguns is één van de belangrijkste uitlaatkleppen van knuffelliefhebber Louis Jucker, een band waarmee hij een heel eigenzinnig soort noiserock brengt. Dat knuffelen is uiteraard niet te vatten via een album. Live daarentegen staat hij er steevast op zowat iedereen in de zaal persoonlijk van een hug te bedienen. Jucker kan geen seconde stil staan en dat is wel te merken aan de veelheid aan ideeën die in elk nummer zitten. De muziek slingert alle kanten tegelijk uit en is uiteindelijk toch uitermate coherent. Het is noiserock maar dan gebracht op een manier zoals alleen Coilguns het kunnen. Soms zachtjes, ingetogen, soms met drums (Luc Hess) die wat doen denken aan een snellere versie van Shellac. De band kroop de studio onvoorbereid in en bleef er een maand om ongedwongen deze twaalf nummers op te nemen. En daarbij neemt Hess een grote rol voor zijn rekening. Hij stuwt de muziek naar grote hoogte, terwijl, behalve Juckers zang dan, de anderen motiefjes toevoegen. ‘Watchwinders’ is de plaat die Coilguns in zich had, maar die er nog niet uit was gekomen. Dat Jucker maar snel weer komt optreden in onze contreien. Ook zonder knuffel (liefst zelfs) zijn we tevreden.