We leerden Sysselmann (Thomas Narverud) kennen via zijn releases op het fijne Noorse Tipi Token. Zijn nieuwe album brengt hij uit op het net zo fijne, in Haarlem gevestigde Winter-Light. Het zijn labels die nauw verwant zijn met elkaar qua keuzes en aanpak. Ideaal voor de donkere, naar ambient neigende muziek van de eigenzinnige Noor. Iets meer dan een half uur dompelt hij ons onder in zijn ritualistisch en tot meditatie dwingende geluidswereld. Drones, keelgezangen, veldopnames en spaarzaam gebruik van de synthesizer zorgen ervoor dat we ons zowaar in het uiterste Noorden van Noorwegen menen te bevinden. Zijn muziek is bedwelmend in zijn eenvoud en door het gebruik van alsmaar meer akoestische instrumenten onderscheidt hij zich steeds meer van het gros artiesten die in deze niches actief zijn. Fenella, het kakelverse ambient-ensemble van Jane Weaver, componeerde een nieuwe score voor de cultanime ‘Fehérlófia’ (Marcel Jankovics) uit 1981. ‘Son Of The White Mare’ is de Engelse titel van deze Hongaarse geanimeerde fantasy-avonturenfilm waarin de hoofdpersoon bovennatuurlijke krachten heeft. De basis voor het verhaal neemt de poëzie van László Arany en de oude Hongaarse legendes (onder meer over de Hunnen) als vertrekpunt voor een eerbetoon aan de Hongaarse steppevolkeren van lang geleden. Weaver en haar ensemble creëerden een dromerige soundtrack die tussen ambient, drones en bezwerende pop uitkomt. Dat laatste komt uiteraard grotendeels door de stem van Weaver, die hier nog aparter klinkt dan op haar soloplaten. Hier en daar is het Vangelis-gehalte een beetje te hoog, maar over de hele lijn is dit een prima score bij een fantasierijke film.