Verwarring. Het is een begrip van deze tijd. Zo ook bij Double Nelson. ‘Erreur 89450’ blijkt volgens hun Bandcamppagina al uit te zijn sinds begin juni. Nu pas echter komt de cd uit, twee weken later gevolgd door het vinyl. Is deze plaat dan nog recent en urgent, of al passé alvorens we ze hebben gehoord? Worden mensen die liever fysieke albums hebben dan toch benadeeld tegenover de digitaal geobsedeerde anderen? Het zou zomaar kunnen. Heeft het zin om tijd aan het nieuwe album van dit duo uit Nancy te besteden? Welzeker, want het duo is al actief sinds 1986 en is steevast zijn eigen dwarse en eigenzinnige mix van kraut, noise en experiment blijven brengen. Gooi daar ook nog maar het idioom industrial rock bij, een beetje de zachte versie van het militantere Cop Shoot Cop. Zeker in hun beginjaren paste de band wel in dat hokje. Nu zijn die invloeden nog wel hoorbaar, al kiezen ze meer voor stukken die streven naar een hypnotische ervaring middels veel herhaling, wat hen alsmaar meer richting krautrock duwt. Veertien relatief korte nummers, meestal rond de drie minuten, staan er op hun nieuwe. Nummers die grooven en mochten ze langer zijn, in het kraam van La Jungle zouden passen. Iets bezadigder en minder energiek, dat dan weer wel, maar wel net zo verslavend. Verrassend leuke plaat van een band waarin we eigenlijk geen belangstelling meer hadden en van wie we geen degelijke plaat meer hadden verwacht.