Het Londonse label met de omineuze naam Death Is Not The End brengt met de verzamelaar ‘The Sun Is Setting On The World’ een al even onheilspellende verzameling van Griekse muziek uit. Het album bevat volgens het label ‘Apocalyptic rebetika recordings from the 1930s through to late 1950’s’. Die beschrijving dekt de lading van het album aardig. Rebetika is de naam die losjes gebruikt wordt om verschillende urbane genres te beschrijven. Het was muziek van de onderklasse, van de hasj -en opiumgebruikers, van de werkelozen, de prostituees en van de Griekse vluchtelingen uit Anatolië. Het overkoepelende thema van deze genres zijn de beproevingen van de onderklasse. En die klinken in volle glorie. We horen Kostas Roukounas kuchend, rochelend en klagend zijn lot bezingen, terwijl Elli Sinou met een ijzingwekkende serene stem over een al even ijzingwekkende begeleiding van een cymbalom zingt. Markos Vamvakaris -zonder twijfel het boegbeeld van de Rebetiko- perst zijn aanklacht tegen de rijken met zijn doorrookte stem uit zijn tenen, terwijl zijn bouzouki moeiteloos over de dwarse dromos (een Griekse term voor toonladders) dendert. Hoewel Rebetiko veel verschillende verschijningsvormen kent, is er op dit album vooral de wat latere Rebetiko gekozen. Deze wordt door de bouzouki gedomineerd en bestaat vooral uit Zeybekiko’s -een liedvorm met een traag en slepend ritme. Andere ritmes en vormen met uitgebreidere instrumentatie zijn grotendeels afwezig. Grootheden, zoals Roza Eskenazi en Rita Abatzi, ontbreken daardoor ook op dit album. Het label heeft waarschijnlijk het duistere, apocalyptische karakter van de muziek willen benadrukken. Dat is uitstekend gelukt, maar het geeft een wat eenzijdig beeld van Rebetiko. Ook is het zonde dat het label geen enkele informatie over de teksten, artiesten en opnames geeft, terwijl een beetje achtergrondinformatie de muziek nog interessanter maakt.