Zo. Ons jaar is meteen goed. Muzikaal dan toch, want de Noren van Okkultokrati hebben eindelijk een nieuwe plaat. ‘Raspberry Dawn’ dateert immers al van 2016. In die tijd wilden de bandleden niet geweten hebben dat ze voorheen black metal speelden. Ze waren er helemaal mee klaar en speelden een soort postpunk met darkwave, new wave, psychedelica, hardcore en nog een heel stel andere genres. De plaat stond bol van de ijzersterke ideeën en elk nummer liet een ander Okkultokrati horen. Voor ‘La Ilden Lyse’ keren de eigenwijze Noren terug naar hun roots. De leden voelen zich als outsiders, als outlaws en tegelijk als metalheads. Niets leuker met deze ingesteldheid dan de muziek die ze maken ‘black outlaw metal’ te noemen. De band brengt ook daadwerkelijk een heerlijk stel nummers rauwe black metal zonder veel opsmuk. Titels als ‘Freezing Vortex Death Dreamer’ en ‘The Dying Grass Moon’ worden ongetwijfeld klassiekers. Het album klinkt gitzwart en zo hebben wij zeer graag onze black-n-‘roll. Het vierde album (het derde voor Southern Lord) van het Californische Xibalba ligt zowaar ietwat in dezelfde lijn. Waar de band voorheen volop de death metalkaart trok, kozen deze keer voor een brutaler en rauwer geluid. Geen black metal natuurlijk, want dat zou een steeg te ver zijn voor deze zwaargewichten. Toch klinkt de plaat een stuk donkerder dan voorheen. Dat is mede te danken aan producer Arthur Rizk, die zijn kennis eerder al botvierde op albums van Cro-Mags en Power Trip. Teksten in het Engels en het Spaans en een bandnaam uit de Maya-mythologie die ‘plaats van angst’ of ‘rijk der schaduwen’ betekent, zorgen voor de continuïteit binnen het parcours van het kwintet. De vijf jaar tussen voorganger ‘Tierra Y Libertad’ en ‘Años En Infierno’ loont alleszins. De plaat klinkt als een herbronning en het doorduwen van de ruwe diamantjes die eerder in aanleg al aanwezig waren. In een stel nummers klinkt het kwintet nogal als prille Prong en daar lusten we veel pap van. Qua sfeer klinkt de band dan weer als vroege Bolt Thrower. Hun beste tot nu toe zouden we durven stellen.