Als Philippe Petit zijn vrienden uitnodigt om een plaat te maken, dan is onze interesse meteen gewekt. De platen die hij in zijn eentje maakt zijn steevast de moeite. Wat hij met zijn vrienden maakt, is meestal nog indrukwekkender. Cosey Fannu Tutti, Simon Fisher Turner of Murcof: hij wist hen al te strikken voor samenwerkingen. Deze keer kiest hij diverse mensen, die elk bijdragen aan één van de nummers. Daaronder vertrouwde namen voor Petit, mensen waarmee hij al meermaals samenwerkte, zijnde Eugene S. Robinson (Oxbow) en Lydia Lunch. Beiden zorgen meteen voor hoogtepunten van het album, dat echter geen dieptes of laagtepunten kent. Voornoemd duo is echter dermate sterk, dat het voor de minder bekende gasten opboksen tegen de bierkaai lijkt. Robinson trapt fenomenaal de plaat af met het schitterende ‘The Hammer + The Compliant Man’, waarop ook gitarist Hervé Vincenti, die net als Petit deel uitmaakt van Strings Of Consciousness, een zeer te smaken bijdrage levert. Uit dat inmiddels twintig leden tellende collectief dragen nog een aantal leden hun steentje bij, waaronder Andy Diagram (Spaceheads) en Raphaelle Rinaudo. Lydia Lunch vertelt op haar typische manier in ‘F.T.C.’, al klinkt haar stem toch net even anders dan we van haar gewend zijn. Maja Jantar maakt van ‘BaKalTag’ een bevreemdend, ietwat spookachtig nummer met haar tot de verbeelding sprekende stem. Op slotnummer ‘On Top Of The Pyramid Of The Sun In Teotihuacàn’ doet Heike Aumüller absoluut niet voor haar onder. Jad Fair (Half Japanese) en Charlie Finke (Penthouse) leveren voor hen niet voor de hand liggende vocale bijdrages, wat ze des te geslaagder maakt. Petit en zijn vriendenkring, dat zorgt voor gensters op ‘On Top…’, dat moge duidelijk zijn.