‘Swell To Great’ van Modern Studies is zo’n cd die we keer op keer opnieuw draaien zonder er echt vat op te krijgen. In zeer positieve zin bedoelen we dan, want we vinden de twaalf liedjes ware pareltjes. Waar het om draait, is dat we eigenlijk niet goed weten hoe we deze plaat in woorden kunnen vatten.
De stem van Emily Scott is teder, tenger en onwerelds. Ze schuurt een beetje aan bij engelachtig klinkende folkpop, die van het overrompelende schoonheidssoort. Ja, het bestaat. Modern Studies ontstond eigenlijk omdat Scott speelde in een band waar ook Rob St. John in zate, die net als Scott een eigen groepje had. Dus zijn ze maar samen een band begonnen, waarbij ze ook Pete Harvey (King Cresosote, The Leg) en Joe Smillie (Call To Mind) betrokken. Een antiek Victoriaans harmonium met enige defecten stond centraal bij het schrijven van de nummers, waarop dus uiteraard een harmonium valt te horen, naast percussie, cello en veel tapeloops. Die laatste werden in elkaar gezet door St. John, die al een reputatie heeft opgebouwd met zijn veldopnames en kunstinstallaties. De Schotten, want dat zijn ze, eren met de traditional ‘The Bold Fisherman’ ook nog eens Shirley Collins, een grande dame uit de folkwereld die vorig jaar het schitterende ‘Lodestar’ uitbracht, na een stilte van een halve eeuw. Sterk is dat niet Scott het nummer zingt, maar Rob St. John, die hier een uitstekende prestatie levert. Opener ‘Supercool’ zet meteen de toon: een perfecte bezwerende folkpopsong waar deze plaat vol mee staat. Laten we ze maar nog eens draaien, want we krijgen er maar geen genoeg van.