Het collectief Godspeed You! Black Emperor heeft een nieuwe plaat uit. Dat is altijd zeer goed nieuws, want als vanzelfsprekend weet iedereen die de band ooit hoorde of zag, dat die plaat meer dan de moeite is. Dat kan moeilijk anders met een band die steevast de tijd neemt alvorens er nieuw werk verschijnt -het is pas hun zevende sinds 1994. Dat is niet alleen vanwege de overdaad aan zijsprongetjes met andere projecten van de leden. Dat is vooral omdat er minutieus wordt gewerkt, tot elke noot perfect past in het geheel en de nummers als één vloeiende beweging de luisteraar bereiken. En dan mag het groots klinken, zoals de band deed met het spektakel in het kader van Kraterfront in Diksmuide (juni laatstleden), een herdenking van de Mijnenslag (een belangrijke veldslag van 1917 tijdens Wereldoorlog I), waarvoor ze voor de gelegenheid een aangepaste soundtrack schreven. Dat is net zo met de niet zo talrijke concerten, die steevast meeslepend en indrukwekkend zijn. Deze keer koos de groep voor een uitgesproken politieke boodschap, een linkse uiteraard. Dat deed de band voordien ook al, maar nu is het verhaal achter de nummers duisterder dan voorheen. De hoop lijkt verloren, het kapitalisme moet kapot, grenzen moeten weg, politiegeweld moet stoppen en meer van dit soort onderwerpen. Dat wordt gebracht in een episch geheel, waarbij de nummers naadloos in elkaar overvloeien, groeiend tot een climax, een crescendo, dat er eigenlijk niet echt komt. Daardoor is het enige wat je kunt doen om de honger te stillen, opnieuw van bij het begin luisteren en je helemaal laten onderdompelen in de wonderlijke instrumentale wereld van deze Canadese oerpostrockers. ‘Luciferian Towers’ is opnieuw een schitterende plaat, geen herhalingsoefening maar een stap vooruit, naar links.