Joy Division en New Order (plus zijprojecten zoals Electronic en Revenge). Morrissey en The Smiths. Oasis en The Stone Roses. 808 State, A Guy Called Gerald en The Chemical Brothers. De legendarische club The Haçienda, de Madchester craze en Factory Records natuurlijk. Noem ze en je denkt onmiddellijk aan Manchester, de mythische metropool in het noorden van Engeland. Net zo tot de verbeelding sprekend voor zijn muziekgeschiedenis als Londen en Liverpool. Met ‘Manchester North Of England-A Story Of Independent Music (Greater Manchester 1977-1993)’ (genoemd naar een gelijknamige cassette uit 1988) neemt Cherry Red een royale duik in die geschiedenis. Op niet minder dan zeven cd’s wordt zestien jaar muziek (grotendeels uitgebracht op indielabels) verteld in 146 nummers. De afbakening in tijd dicteert de genres. Het begint met punk en meandert vervolgens tussen postpunk, reggae, new wave, jazz, hiphop, electro, soul, dance (house, techno, breakbeat, …), indie rock/pop, rocksteady, et cetera. Eindigen doen ze (niet toevallig) met de Britpop van Oasis. Dit eindpunt is dan meteen het ideale beginpunt voor de opvolger. Volledigheid is nooit helemaal haalbaar, maar we kunnen de samenstellers niet echt betrappen op ernstige hiaten. Integendeel, er is hier echt wel sprake van overdaad. Naast die grote namen blijkt de stad nog veel meer welklinkende én succesvolle bands te hebben gebaard. Uiteraard is de Factory-stal goed vertegenwoordigd met onder meer Happy Mondays, Section 25, A Certain Ratio, Durutti Column, Crispy Ambulance, Quando Quango Biting Tongues en The Northside. Verder hoeven ook namen als The Fall, Buzzcocks, James, The Chameleons, New Fast Automatic Daffodils, Barry Adamson, Inspiral Carpets, Suns Of Arqa, Slaughter & The Dogs of Magazine geen introductie meer. Hun bekendste nummers worden gelukkig meestal genegeerd en dat op zich is al een goeie zaak. Echt spannend, op papier, echter is de massa onbekende of zelfs totaal obscure bandjes zoals The Jerks of The Paperboys. Met de kwaliteit durft het nu en dan flink tegenvallen –héél veel middelmatige nummers- maar het blijft niettemin aangenaam vertoeven in de archieven van het Manchester District Music Archive. De zeven cd’s zitten in een grote, luxueuze doos en worden vergezeld van een lijvig en flink geïllustreerd boekje waarin journalist en getuige-vanop-de-eerste-rij Mick Middles feiten mixt met interessante anekdotes. Alles samen voldoende om onze en jouw nieuwsgierigheid te prikkelen. Je moet alleen afwegen of je wil betalen voor die vele middenmotors. De box is namelijk best prijzig.