Gitarist Takaakira ‘Taka’ Goto, de man achter Behind The Shadow Drops, kennen we vooral als de gitarist van het Japanse Mono. Met die band leverde hij vorig jaar nog het mooie ‘Requiem For Hell’ af, een plaat waarmee Mono bewees als instrumentale postrockband nog steeds relevant te zijn. Hij houdt wel van een soloprojectje op zijn tijd, al is dat altijd relatief. Hij bouwde doorheen de jaren en het vele toeren een stevige vriendenkring op, waaruit hij vrij kan kiezen voor gastbijdrages. Voor ‘Harmonic’, het debuut onder de naam Behind The Shadow Drops, schreef hij alle nummers zelf. Hij liet zich wel bijstaan door John McEntire (Tortoise), die niet alleen drums, percussie en programmering bijdroeg, maar ook nog eens de mix deed. Helen Money (cello), Alison (cello), Kirsten Fife (viool) en Will Thomas (cello en viool) leveren gesmaakte bijdrages aan de fragmenten die nogal naar kamermuziek en hedendaags klassiek neigen. Van gitaarstormen is er op dit album helemaal geen sprake. De muziek is sferisch, ingehouden, dromerig en bevat elementen uit ambient, triphop en postrock. Hij liet zich inspireren door bands en artiesten als Tortoise, Labradford, Rachel’s, Nils Frahm, Portishead en Ben Frost wat voor een mooi uitgebalanceerd geheel. Goto waakt er namelijk voor om de invloeden, die duidelijk zijn te horen, niet te prominent te laten weerklinken. Hij doet er alles aan om de nummers interessant en gevarieerd te houden, waardoor ‘Harmonic’ weliswaar een aangename plaat is om te beluisteren, maar er wel eentje is die niets toevoegt aan wat we eerder van de voorbeelden mochten horen.