Sommige muziek kun je beter op de dansvloer ondergaan dan tussen de speakertjes in je koptelefoon. Dat geldt zeker voor ‘Shaneera’ van Fatima Al Qadiri, een ep van net iets meer dan twintig minuten lang. Krachtige ritmes op virtueel slagwerk, omvangrijke bassen, dooreenstrengelende orgeltjes, stemmen die bijna bezwijken onder een overdosis galm. Het is ongetwijfeld prima dansen op dit materiaal, zeker op ver opgeschroefde volumes, en met overrompelende projecties en lichteffecten. Het moet ook geen probleem zijn om deze vijf nummers eindeloos op te rekken. Maar als uitgave voor privégebruik is het minder geschikt. De muziek mist een element van verrassing. Al kan ik me ook wel weer voorstellen dat het in de cabine van een auto reizen naar meerdere dimensies mogelijk maakt. En uitnodigt tot hoge snelheden op verduisterde snelwegen. Een optie die het overwegen waard zou zijn, als het niet zo ongezond was. Eigenlijk is ‘Galby’, het laatste en minst karakteristieke nummer, in mijn oren het sterkst. Daarin laat Al Qadiri horen dat ze in haar zang de vloeiende buigingen en draaiingen in de melodieën uit haar geboorteland Koeweit onder de knie heeft. Maar het is toch meer aan te raden om voor haar werk de dansvloer op te zoeken.