De naam Jason Sharp zei ons in eerste instantie weinig. Een Canadees uit de stal van Constellation, en het is geen singersong, dan zijn we toch altijd een beetje benieuwd.
Nochtans bracht hij in 2016 al ‘A Boat Upon Its Blood’ uit op hetzelfde gerenommeerde label, dus die hebben we ergens over het hoofd gezien. Hij begon eigenlijk als een saxofonist in de jazz en improvisatie-scene van Montréal, maar geleidelijk schoof hij op richting drones waarin hij de focus legde op lange stukken waar circulaire ademhaling en lichamelijk bewustzijn de kern vormden.
Sharp werkt bij voorkeur met zelf in elkaar gezette modulaire synthesizers waarmee hij de door hem voortgebrachte klanken kan verwerken en manipuleren. Die vult hij aan, vermengt hij, laat ze samen smelten, met zijn eigen hartritme, het geluid dat zijn hart maakt, met zijn ademhaling, met zijn lichaam dat net zo goed deel uit maakt van zijn muzikale werk als de klanken die worden voortgebracht met zijn bas- en baritonsaxofoon.
Voor de vier rond de tien minuten durende stukken van ‘Stand Above The Streams’ werkte hij samen met Adam Basanta. Hij is een grote naam als het gaat om geluidsinstallaties en geluidskunst, waarin laagjes en complexiteit van een geluid centraal staan. Die visie past naadloos aan bij de betrachtingen van Sharp, waardoor dit album niet alleen krachtig en vindingrijk klinkt, maar ook als een reis door het hart of het ademhalingsstelsel kan worden gezien.
Liefhebbers van het werk van Colin Stetson of Dead Neanderthals kunnen deze plaat blindelings aanschaffen. Het circulaire spel met de hersenen die we zelf steevast ervaren met laatstgenoemden, hebben we namelijk eveneens bij Jason Sharp.