Een betere naam dan Rattle kon het duo Katharina Brown en Theresa Wrigley uit Nottingham niet kiezen. Beide zijn ze al langer actief in de lokale scene, maar hier werken ze voor de tweede keer samen ondere deze groepsnaam. De opzet is bewust simpel en minimaal gehouden. Eén set drums, percussie, effecten en zang. Dat is het. Vandaar dus dat Rattle een goede groepsnaam. Doorheen de vier lange tracks rattelen de ritmes rustig door. ‘DJ’ begint met een lang uitgesponnen intro waarna er langzaam zang binnensijpelt. Die zang, klanken maar niet echt concrete woorden, wordt ondersteund door ritmisch tikkende percussie die langzaam ontspoort. Dan verdwijnt de zang. En zo glijden we langzaam in de volgende nummers ‘Disco’, ‘Signal’ en ‘The Rocks’. De zang wordt soms prominenter, we horen invloeden uit new wave, experimentele rock, hier en daar snuifjes krautrock. De manier waarop het is gemaakt is op zich wel bijzonder. Zeer minimaal zoals gezegd. Alleen stoten ze met dat minimalisme soms schijnbaar ook wel op de grenzen van de eenvormigheid. De grenzen. Nooit erover. Intrigerende plaat.