We gaan niet zoveel naar concerten als ze ergens anders plaatsvinden dan in onze thuisstad.

Ons verplaatsen met de benenwagen vinden we namelijk nog zo makkelijk en dan zijn we ook van niemand afhankelijk als we weg willen of er geen zin meer in hebben. Voor Moving Targets maken we daar echter een uitzondering op. Een paar decennia terug speelden die in Democrazy een zeer memorabel concert, dat we nog deels ergens in ons hoofd hebben rondbanjeren. Voor we vertrokken keken we eens in onze platenkast wat we van die band hadden staan. Wel, op hun eerste single na alles. Daar moesten we dus heen.

We konden pas laat vertrekken en dachten dat we een deel, of zelfs het grootste deel, van voorprogramma Bayacomputer zouden missen. Niets van. De band mocht wat later beginnen, in de hoop dat er wat meer volk zou komen opdagen. Wij blij, want toen we aankwamen, begon het trio uit Doornik net aan zijn set. Een tijdje geleden kochten we aan de keyboardspeler hun langspeler (‘Discoglass’) en die viel behoorlijk mee. Bayacomputer komt uit de bloeiende scene in Doornik, waar ook Water Moulin is gevestigd en waar dit soort bands speelkansen krijgen. Het podium van 4AD was duidelijk een beetje te groot voor deze drie jonge kerels, waardoor ze ietwat onwennig aan hun set begonnen en de twee eerste nummers niet echt overtuigden. Ze wisten zich echter te herpakken, lieten hun nummers uitwaaieren en stopten er lange, als improvisaties overkomende stukken tussen wat de discokraut extra zuurstof gaf. Drums, bas en keyboards en wat zang, meer gebruikt Bayacomputer niet. We vonden dat de muziek net wat extra body miste (misschien een gitarist inlijven?) en het trio nog wat podiumervaring. We konden wel al horen dat deze band potentie heeft om echt goed te worden. Nu nog de talenkennis en het niveau van de grapjes wat opkrikken, en het komt allemaal wel goed.

Dan was het de beurt aan Moving Targets, de band rond Ken Chambers, die als enige origineel lid (de andere twee overleden beiden in 2008) de band nieuw leven heeft ingeblazen. De band uit Boston debuteerde met ‘Burning Water’ (1986), waarna het schitterende ‘Brave Noise’ (1988) uitkwam. De poort naar succes stond open, maar het is hen nooit gelukt een grote fanschare rond zich op te bouwen. Nochtans maakte de band geen enkele zwakke plaat. Chambers maakte nadien nog een reeks soloplaten, die echter weinig stof deden opwaaien. Tijd om zijn oude band na een kwarteeuw een nieuwe kans te geven, met een superenthousiaste bassist (met shirt van Pegboy!) en een zeer degelijke drummer. Nieuw werk is er nog niet, dus had de band de dubbelaar ‘The Other Side – Demos And Sessions Expanded ‘ mee, waarop demo’s en concerten zijn verzameld. Nochtans is het trio bezig aan een nieuwe plaat, die volgend jaar zou moeten uitkomen. Toch wilden ze nu al toeren, waardoor we een bloemlezing kregen uit het beste wat ze ooit hebben gemaakt. De nummers riepen voor ons een nostalgische trip op, naar het optreden van decennia her, waarvan we hele stukken (zelfs de volgorde) meteen herkenden. Het geluid was uitstekend, de belichting eveneens, de stem van Chambers klonk als een klok en de bassist slaagde er maar niet in geen rondjes van plezier te springen. Die man vindt de muziek van Moving Targets dermate fijn, dat hij het hele optreden stond te glunderen. Het trio genoot duidelijk van de publieksreacties die heel positief waren (en ondertussen was er toch al wat volk opgedaagd). Enige minpunt bij het concert, dat meermaals lonkte naar tijdgenoten als Bullet Lavolta (eveneens met Ken Chambers), Megacity 4 of  Hüsker Dü, was de wel heel korte bisronde. We moesten het doen met één nummer. Chambers was uitgeput, net als de drummer, terwijl de bassist waarschijnlijk nog een uurtje door kon gaan. Tevreden waren we uiteindelijk toch, want we hadden een stel nummers die we heerlijk vonden (vinden) nog eens in uitstekende versies kunnen aanhoren.

En die titel? Wel, we konden een heel stuk omrijden. Een of andere automobilist had zijn wagen namelijk in een huis geparkeerd en zijn auto over de straat verspreid, net als een deel van het huis. Straat afgezet en wij op tournee in de Westhoek. En nog geflitst ook.

Gezien: Bayacomputer + Moving Targets – Muziekclub 4AD, Diksmuide – 20 oktober 2018
Tekst: Patrick Bruneel – Foto’s: Stephan Vercaemer