Rauwe postpunk gekoppeld aan meer dan intelligente teksten: dat is al even het recept van Protomartyr uit Detroit. Zanger Joe Casey, een kruising tussen een nerdy boekhouder en een warrige leraar geschiedenis, snerpt opnieuw Mark E. Smith-gewijs door de plaat. Genadeloos observeert hij de samenleving en verpakt dat alles in teksten die barsten van de spitsvondigheden. De drie andere bandleden (Greg Ahee, Alex Leonard en Scott Davidson) zorgen voor de inventieve en even intelligente muzikale invulling. In het eerste nummer, ‘A Private Understanding’, geeft de band al een meer dan duidelijke sneer aan de sinaasappel die rondtolt in dat Witte Huis. “Don’t wanna hear that vile Trumpets anymore”, sneert Casey met hoorbaar genoegen. Of luister naar de tekst van ‘The Chuckler’ maar vooral naar de rondknallende drums en de krinkelende gitaarlijnen. Dat nummer gaat over in ‘Windsor Hum’, een track vol onverwachte wendingen en tempoveranderingen. Het is die, soms onnavolgbare, kronkelende opbouw die zorgt dat we dat nummer op endless repeat willen zetten. Dat zou een jammere zaak zijn, want dan zouden we het vervolg van de plaat missen. Het rechtdoor jakkerende ‘Up The Tower’ of het uitwaaierende ‘Corpses In Regalia’. Afsluiter is het duistere ‘Half Sister’- onderhuidse spanning, scherpe gitaren en strakke ritmes. Meteen de perfecte samenvatting van dit nieuwe album van Protomartyr.