Al jaren reist Laurent Janneau, ook wel bekend onder zijn artiestennaam Kink Gong, rond door landen in Zuid-Oost Azië waar hij de muziek opneemt van minderheidsgroepen. Die heeft hij uitgebracht op een eigen label, onderhand bijna honderdvijftig titels. Ook op het Amerikaanse specialiteitenlabel Sublime Frequencies zijn vijf cd’s met zijn opnamen verschenen. Daarnaast maakt hij remixes van deze puristische veldopnamen. Eerder deed hij dat al met een setje van vijf cd’s, gewijd aan de hele regio die hij bereist. In 2013 bracht hij een lp uit waarop hij zang, voornamelijk uit China, door de elektronische molen haalde. Voor zijn meest recente uitgave ‘Gongs’ heeft hij opnamen gebruikt van een dubbelaar met gong-ensembles uit Cambodja en Laos. Hun muziek dient voornamelijk als begeleiding van rituelen, begrafenissen en dorpsfeesten. Het gonzende, bonzende metaal plaatst de luisteraar in een wereld die aan alle zijden zoemt en resoneert. Deze oorspronkelijke muziek combineert hij op ‘Gongs’ met veldopnamen van zang en snaren, met eigen roffels en slagen op klankschalen, en met elektronische bewerkingen van het geluid. Hij heeft er twee composities van gemaakt, die elk een plaatkant in beslag nemen. Op de ene kant heeft hij de zoemende klanken als leidraad genomen, op de andere het ritme van de slagen. Het zijn geen absolute verschillen, maar het effect van beide benaderingen is wel anders. Kant A voert je naar surrealistische klanklandschappen waar stemmen door bedwelmende sluiers van gonzend metaal glippen, en ratelende slingers van brons vooruit en achteruit golven. De keerzijde is opener en uitgesproken psychedelisch, met een veelheid van effecten op de snaren. Met zulke muziek zijn chemische preparaten voor het verruimen van de geest volstrekt overbodig.