Zodra je de naam Lukas Simonis ontwaart als genius achter een band of een album, dan weet je dat je oog in oog komt te staan met popmuziek die op een malle manier schots en scheef staat. Op ‘Calvary Greetings’ van de groep Stepmother is hij verantwoordelijk voor de teksten, gitaar, stem (gedeeld met Bill Gilonis en Jeroen Visser) en een “houten ding”. En hij heeft meegeschreven aan de muziek. Die staat, grotendeels, recht overeind. Dat mag ook wel op een album dat onder meer geïnspireerd is op seks-advertenties en dat Serge Gainsbourg ten tonele voert als een sterk verknipte geestverschijning. De teksten zijn een merkwaardig samenraapsel van dubbelzinnigheden, surrealistische associaties en scherp getoonzette satire. Van dat laatste getuigen nummers als ‘TBTF’ (Too Big To Fail: een beetje bank mag niet omvallen) en ‘Sinkhole’, over een supermacht die ervan droomt om lastige landen te trakteren op atoombommen. Stepmother strooit soms stemmen rond die druipen van duistere wellust of het geknepen falsettogeluid hebben waar de leden van Monty Python in vrouwenkledij een patent op hadden, maar doet dat op fantasievolle rock. Ook daar heeft Simonis op gitaar, en met een duidelijke liefde voor pre-digitale surfmuziek, een stevige hand in. Dat wordt opgesmukt met onorthodoxe blazerspartijen van Gilonis en Visser, tegendraadse ritmes van David Kerman en louche klinkende samenzang. Het ontwerp van Alfred Boland met series foto’s van (onderdelen van) mensen moet je op groot formaat zien. Het album is ook op vinyl verkrijgbaar. Terecht, zou ik zeggen.