Suggestieve zang, in een hoek gedrukt door huizenhoge gitaren die hardnekkig individuele paden aflopen, dat is een van de voornaamste recepten op ‘Hover’ van eenmansband Lend Me Your Underbelly, de naam waaronder Christian Berends actief is. Hij opereert in circuits van metal, wat kan gelden als verklaring voor de vervorming die hij veelvuldig toepast in zijn muziek en voor de duistere, verontrustende teksten in de vijf nummers op het album. Wat het dan weer niet verklaart, is het feit dat hij die nummers in elkaar laat overlopen met allerhande omgevingsopnamen. De titels vormen tezamen overigens een zinsnede: ‘Hover’ is één lange gedachtengang, een trein die doordendert in het holst van een vreeswekkende nacht. De traag opwolkende gitaarpartijen en de slepende zang in ‘Deep’ doen denken aan de vroege Sonic Youth, maar in de details die hij rond deze kern plooit, zoals de kermende slide en een hint van fluisteringen, toont hij een heel eigen gezicht. Hevig vibrerende gitaren die de zang versluieren, roepen in ‘Dark’ beelden op van bezetenheid met een onverholen dreiging van geweld. Wanneer die dreiging uitgesproken wordt, is dat met kalme stem in een welluidende omheining van sussende gitaarklanken. ‘Hover’ lijkt met betrekkelijk eenvoudige middelen in elkaar gezet, maar Berends heeft er hoorbaar met zorg aan gewerkt. Dit is liefdevol geconstrueerde horror. Voer voor oren die kunnen bogen op een sterke maag.