Poppunk? Weg ermee. Nostalgie naar de hoogdagen van de punk van eind de jaren 1970? Weg ermee. Of toch niet helemaal als we deze schijfjes krijgen voorgeschoteld. Een lekker trio, dat mogen we wel stellen. De pletskoppen van The Blind Shake (Minneapolis) zijn sinds 2003 actief. Jim en Mike Blaha en drummer Dave Rooper lieten de mastering van hun nieuwste worp over aan Tim Warren (de legendarische weirdo van Crypt Records) en kwamen zo aan negen nummers onvervalste garagepunk die ons twintig minuten blij weten te maken. Het maffe orgeltje dat hier en daar opduikt, accentueert de gekte van het trio, dat zowel The Cramps, The Gories en de klassieke punk van eind jaren 1970 met elkaar vermengt, adoreert en er nog een stel krakers weet uit te puren ook. ‘Tar Paper’, ‘Holy Road’ en het veel luider opgenomen en compleet overstuurde ‘Fly Right’ zetten de toon. Useless Eaters (San Francisco) verzamelden enkele van hun vinylsingles, die eerder verschenen op obscure labeltjes als Nashville Deads, Goodbye Boozy of Tic Tac Totally en verbazen met een eclectische mix van punk, weirdo en zowaar een net niet dansbaar new wavenummer (afsluiter ‘Integrated Circuit’). Daarvoor hoorden we een kort ‘Dope Clones’, gewoon een minuut overstuurde synthesizer, overstuurde lo-fi punkrock (‘Difficult’), ‘Addicted To The Blade’ met een Jah Wobble-baslijntje, ‘I Hate The Kids’ (mét Ty Segall) dat haat en angst met elkaar verbindt en een lekker doorrammelend ‘Linear Movement’. Het zijn maar een paar hoogtepunten van een band die niemand kent en toch pareltje na pareltje weet uit te brengen. Dirty Fences uit Brooklyn is eigenlijk de meest conventionele band van de drie. Het kwartet was in eerste instantie heel erg onder de indruk van het vroege werk van Kiss en Mötley Crüe (hoor afsluiter ‘Full Tramp’) en schakelde na het horen van The Dictators en The Ramones over naar meer punkgericht werk (‘High School Rip’, ‘Rain’). Deze nummers prijken echter alle op de tweede helft van de amper een half uur durende cd. De eerste helft klinkt eigenlijk heel erg als de nieuwe plaat van Chelsea. Weinig geïnspireerde punkrock van een stel veteranen, die niet goed weten of we 1977 zijn of 2015. Ze kunnen nog heel veel leren van Useless Eaters en The Blind Shake, want die twee bands snappen wel hoe de vork in de steel zit.