Het Kronos Quartet begon vijfendertig jaar geleden een samenwerking met Terry Riley. Daarvan zijn vier albums het resultaat. Om te vieren dat de componist tachtig geworden is, heeft het huislabel van het kwartet deze albums uitgebracht als een set, ‘One Earth, One People, One Love’. Deze set biedt een overzicht van de ontwikkeling die Riley in die periode heeft doorgemaakt, en van een strijkkwartet dat zich steeds vernieuwt. Toen Kronos de componist in 1978 ontmoette, vroeg eerste violist David Harrington hem om composities voor het kwartet. Riley schreef toen al een hele tijd geen noten meer, hield zich bezig met improviseren, vanuit zijn fascinatie voor Indiase muziek. Hij liet zich toch overhalen en produceerde stukken die geïnspireerd waren door Oosterse spiritualiteit, én door de oorspronkelijke bewoners en de landschappen van Amerika. Met elk volgend album hoor je hoe zijn palet en zijn perspectief zich verbreedt. Hij gaat elektronica toepassen, werkt met muzikanten uit andere tradities: Bulgaarse zangeressen, de Chinese pipa-speelster Wu Man. Hij laat Kronos spelen zonder vibrato, in andere stemmingen dan ze gewend zijn, laat hen improviseren. Daarmee heeft hij een aandeel in de radicale verandering in de speelwijze van het kwartet. Anderzijds heeft Riley door de samenwerking een nieuwe stem gevonden. Terwijl zijn palet zich verbreedt, diept hij zijn zeggingskracht verder uit. Sporen van minimal music laat hij al gauw achter zich. Wel blijft improvisatie in de geest van Indiase muziek en jazz een rol spelen. Hoe die zijn muziek bepalen is te horen in ‘The Philosopher’s Hand’, een solo die hij op de piano speelt als afsluiting van ‘Requiem For Adam’. Als je graag minimal music aan je collectie wil toevoegen, moet je uit de buurt blijven van deze set. Maar deze cd’s zijn essentieel voor wie oren heeft naar de groeiende synergie tussen Riley’s diepzinnigheid en het ruimhartige, virtuoze en gedreven Kronos Quartet.