Na een 7inch uit 2013 heeft Liz Harris (Grouper) de tijd gevonden om een volwaardig debuut op te nemen met Helen, de band die ze vormt met Jed Bindeman (Eternal Tapestry), Scott Simmons (Eat Skull) en een simpelweg als ‘Helen’ aangeduide achtergrondzangeres. Het schijnt dat het oorspronkelijk de bedoeling was dat Helen een thrash-band zou zijn, maar al doende ontdekte het trio dat ze eigenlijk pop wilden maken. Pop die me nog het meest doet denken aan bands als Boyracer en Velocity Girl, plus af en toe een dosis surf, versluierd onder Grouper-stijl productie. Want het mag dan popmuziek zijn, het is ook overduidelijk een Liz Harris-plaat. Uiteraard door de herkenbaarheid van haar stem, maar ook door de algehele vaagheid van het geluid. Vaak wordt de melodie alleen gedragen door de baslijn en Harris’ stem, en wordt de elektrische gitaar als groengrauwe verf over de mix uitgesmeerd. Dat geeft een mooi, dromerig effect, maar voor die sfeer alleen kunnen we ook – en beter – bij Grouper terecht. Het extra element, de popfactor zeg maar, lijdt helaas een beetje onder de kwaliteit van de composities, die vaak vrij simpel zijn. Dat maakt, hoe prettig ‘The Original Faces’ ook klinkt, het lastig om na afloop meer te herinneren dan een poppy gevoel van neveligheid.