Indie is springlevend in Nederland. Er wordt niet voor niets reeds gesproken over New Dutch Indie. Een netwerk van kleine platenlabels, bandjes, muzikanten en andere enthousiastelingen verbindt de belangrijkste steden van het land. Haarlem is een flink knooppunt in dat netwerk. Geertruida een belangrijk label. Met daarop Those Foreign Kids, zeg maar de enfants terribles van die New Dutch Indie. Met z’n tweeën maken ze meer herrie dan het orkest van Kyteman, hebben meer humor dan aan de tafel bij De Wereld Draait Door wordt gebezigd. Op de tweede langspeler ‘Oh, Nothing’ vallen alle stukjes op z’n plaats. Voorganger ‘Zero Gravity Somersaulting Craze’ (2013) was nog wat stuurloos, net als de concerten destijds snel verzandden in chaos. Vorig jaar bleken de kids op singles ‘Ry Gos’ en ‘Jil Sander Makes Your Pussy Wet’ wel degelijk in staat zich voldoende te kunnen beheersen. ‘Oh, Nothing’ is een fantastisch album geworden. Marijn Westerlaken en Teun Heijmans (ze noemen zichzelf Ryan Gosling en Macaulay Culkin) laveren – met enkel drums, gitaar en zang – ergens tussen de vroege Beatnik Filmstars, Sonic Youth, NoMeansNo en Trumans Water in. Het zijn de godvergeten goede liedjes die ‘Oh, Nothing’ zo fantastisch maken. Vanaf de eerste seconde wordt het gaspedaal indrukt om de voet pas in afsluiter ‘Psycholabrador’ iets te laten vieren; vanaf de eerste seconde giert de overstuurde gitaar rond en buitelen de aanstekelijke melodieën over elkaar heen. Gespeeld met een drive en energie om U tegen te zeggen. Laat die Nederlandse indie-zomer maar komen.