CFM is de afkorting van Charles Francis Moothart, die zijn eerste soloplaat heeft gemaakt na jarenlang onder de vleugels van zijn bekendere maten te hebben gemusiceerd. Hij speelde in de afgelopen jaren verschillende instrumenten bij een hele resem bands die rond de alomtegenwoordige Ty Segall cirkelen. Bas bij The Epsilons, drums bij The Moonhearts, gitaar bij zowel Fuzz als Ty Segall. Hij wordt in de Californische garagescene beschouwd als een geniaal gitarist en wilde nu ook eens helemaal zelf de spotlights opzoeken. Hij omringde zich met Thomas Alvarez (Audacity), Michael Anderson en Tyler Frome. Blijkbaar had hij ook nog de dood van een bekende te verwerken, want een soort verwerkingsproces loopt als een rode draad door de elf liedjes. Misschien is dat er ook de oorzaak van dat zowat de helft als ballades kunnen worden beschouwd. Een nummer als ‘Lunar Heroine’ is dan weer van die typische Californische rammelpunk zoals we gewoonlijk op ons bord krijgen van eerder genoemde bands. En plots gaat CFM een versnelling hoger, maar lang duurt het niet. Het nummer wordt alweer afgebroken alvorens het goed en wel was begonnen. Het is dit soort nonchalance die ‘Still Life Of Citrus And Slime’ een beetje de nek om draait. Het kan hen te weinig schelen. Het maken van ijzersterke liedjes die blijven hangen blijkt ondergeschikt aan de drang om een plaat te maken. Dan hebben wij er zelf ook al snel geen zin meer in.