Wegens allerlei beslommeringen waar we u niet mee gaan vervelen, kwam het gros van de Gonzo (circus)-crew dit jaar iets later dan gewoonlijk aan op Tilburgse grond.
Maar donderdagavond was het dan toch eindelijk zo ver: we konden eindelijk Incubate 2014 (de tiende editie alweer!) aftrappen, en wel met het programma ‘Female Pioneers of Electronic Music’. Het is ook gewoon maar een titel. Veel pioniers staan er niet, maar wel de meest elektronisch avontuurlijke, experimentele en/of technominnende dames van het moment: Olivia Block, The Space Lady, Maria Minerva. Maar ook Holly Herndon, Stellar OM Source en Paula Temple. Deze laatste drie rollen al ettelijke maanden over ieders lippen. Paula Temple, want terug van weggeweest. De andere twee omdat ze niet te stoppen lijken.
Susan Dietrich alias The Space Lady is een zesenzestigjarige dame, die sinds de vroege jaren 1980, gewapend met niet meer dan een Casio MT-40 keyboard en een Asterix-achtige helm mét oplichtend lampje, de straten van San Francisco opfleurt. Het klinkt als het recept voor een Sun Ra van de Aldi, maar het werkt wonderwel. Dietrichs oeuvre is in al die jaren amper veranderd: nog steeds brengt ze goedgekozen covers van klassiekers uit de tweede helft van de twintigste eeuw, die ze in haar volstrekt unieke Space Lady-jasje hijst.
Dietrich opent haar set in de 013 foyer met ‘Strawberry Fields Forever’. Haar zang klinkt aanvankelijk nog een beetje weifelend, en die opener deed dan ook het origineel niet meteen vergeten. Maar daarmee is de kop eraf, en de volgende songs kondigt Dietrich telkens met voelbaar plezier aan. “Ik begrijp dat jullie wel pap lusten van de psychedelische jaren 1960”, aldus Dietrich bij het volgende applaus, om er meteen “I Had Too Much To Dream (Last Night)” van The Electric Prunes tegenaan te smijten. Dan volgt ‘Synthesize Me’, een zeldzaam ‘eigen’ nummer, geschreven door haar ex-echtgenoot, de vorig jaar overleden Joel L. Dunsany. Vervolgens: “Psychedelica uit 1948”, met ‘Ghostriders in The Sky’ (voor de fans: op 29 november organiseert Ultra Eczema een avond in Antwerpen met alléén versies van die song) en – een verzoeknummer van haar manager – ‘Radar Love’. Als afsluiter krijgen we nog Peter Schillings ‘Major Tom’, in een versie die het origineel zonder medelijden naar de prullenmand verwees. Amper een half uur heeft The Space Lady gespeeld, maar alle aanwezigen hebben er een lievelingsoma bij. (sb)
Holly Herndon staat in de veel te grote Jupiler-zaal van 013. De bass-woofers pompen haar bassen loeihard en diep kreunend de ruimte in. Op de eerste rij gaan staan, is door de bassen verpletterd worden. Het is soms een zoeken en dan schitteren. Een van de hoogtepunten is ‘Chorus’. Het publiek haalt zijn applaus boven als zij nog maar een eerste stemmanipulatie opneemt, tussendoor sippend van haar thee. Terwijl de stemmen laagjes krijgen, krult er onderhuids een techno-riedel. Spanning loopt op, bassen pompen harder, de visuals dragen kracht bij en de set ontploft. Dit is Holly op haar best. Onderkoeld en benauwd. Alleen is de ruimte te groot en zou haar set in de kleine zaal je nog meer overrompelen. Die is ingenomen door Stellar OM Source, die met haar technoset gewoon als vanouds het publiek inneemt, overrompelt en aan het dansen krijgt. Een vlekkeloze set die amuseert waarbij zelfs als je pas een kwartier voor het einde binnenstormt de vibe je meteen omklemt.
Bij Paula Temple lijkt het wat minder soepel te lopen. Haar set begint stormachtig en hard. Joekels van beats en ritmes, overliggende noise-erupties. Om het hardst. En dan strompelt ze over haar eigen ritme, het lied weet niet meer waarheen. Paula Temple zoekt een pleister, sluit alles af en begint opnieuw. De joekels ingeruild voor lichtjes bedeesder werk, alsof zij even het gestrompel moet verbijten en opnieuw hinkelend haar weg zoekt. Het wordt zoeken. De flow verdwijnt soms, herneemt zich en raakt plotsklaps weer zoek. Intussen blijven de ritmes en bassen imponerend, hoewel de dans wordt voortdurend onderbroken, alsof die ene kleine misser de hele set door elkaar heeft geschud en Paula Temple de blokjes terug bijeenmoet zoeken. Desalniettemin, een leuke set waarbij je alleen maar kan denken: ‘Paula, blij dat je terug bent.’ (ks)
Gezien: Incubate, Tilburg, 18 september 2014