De elf nieuwe composities op Cloud Appreciation Day van de Australische pianist en componist Matthew Sheens zijn gedeeltelijk in Australië en New York opgenomen, met twee verschillende bands en een verschil van twee jaar. Jammer dat niet precies valt uit te maken wie waar nou precies wat heeft ingespeeld, maar het resultaat blijft hetzelfde: een prachtig album dat drijft op transparante jazz en hemelse poëzie – of wat daarvan overblijft als een klein koor met woorden experimenteert. Matthew Sheens heeft iets van een wonderkind weg: vanaf jongs af aan op hoog niveau piano spelen, daar later prijzen mee winnen en toch een prettige eigen stijl bewaren. Niet te veel versieringen of krachtpatserij bij de noten, in de uitvoering een gemak en relaxedheid die in het verkeer vele levens zou redden, en een zeggingskracht die woorden overbodig maakt. Dat op dit album toch van tekst gebruik wordt gemaakt heeft meer met de feeërieke zangstijl te maken, die het golvende effect van de jazz nog eens versterkt.