MoE is een behoorlijk moeilijk in een vakje te stoppen trio uit Oslo, dat zijn eerste single in 2009 uitbracht en sinds 2013 een stabiele bezetting heeft. Guro Skumsnes Moe (zang, bas en octobas), Håvard Skaset (gitaar, gitaarnoise, Steinway, ms-10, achtergrondzang) en Joakim Heibø Johansen (drums) houden namelijk net zo goed van een potje punk, noise of improv. Die open houding zorgt ook nu weer voor een aantal verrassingen. Op ‘Examination Of The Eye Of A Horse’ stopt MoE namelijk ook een stevige portie sludge en naar blues neigende heavy rock in hun blender. Neem het nummer ‘Paris’, een exemplarisch toonbeeld van hoe verward en heftig de band uit de hoek komt. Dit is Hardcore op een sludgebedje, gespeeld in een avant-gardistische jazzstructuur die voortdurend onderuit wordt gehaald door noise en complete gekte. De diepe stem van mevrouw MoE zelve en de loepzuivere maar als mokerslagen klinkende drums van Johansen dragen de nummers, die steevast ruim de vijf minuten overschrijden. Skaset kan zodoende zijn zin doen en allerlei al dan niet de rust verstorende elementen toevoegen. Openers ‘Realm Of Refuge’ en ‘Saccades And Fixations’ zijn slechts opstapjes, methodes om de luisteraar in de stemming te brengen alvorens die compleet te desoriënteren en murw te beuken. Op voorganger ‘3’ incorporeerde MoE Mexicaanse invloeden. Voor dit vierde album keek MoE de richting uit van Japan, en nodigden ze de Japanse Pain Jerk uit om extra noise toe te voegen. Echt Japans klinkt de plaat echter nergens, of het zou de intensiteit waarmee wordt gemusiceerd, moeten zijn. Eigenlijk doet dit er ook niet toe, dit is gewoon een verschroeiend sterk album.