Sonaa staat voor Sons Of Noel And Adrian, komt uit Brighton, Engeland en is voor het derde studioalbum teruggebracht van dertien tot negen bandleden. Twee zangeressen, blazers en meerdere gitaristen, bassisten en drummers zorgen voor een vol en gelaagd bandgeluid, dat invloeden uit pop, rock en jazz in zich draagt. Op veel momenten doet de groep denken aan een kruising tussen Soft Machine in hun latere periode, en Godspeed You! Black Emperor. Aan de eerste vanwege het wollige jazzrock geluid dat zowel intiem als grootschalig klinkt, met tedere, ingelukkige harmonieën als een warm bad. En aan de tweede vanwege de enorme, diverse kanten uitschietende dynamiek, en gekwelde en toch ook weer hemelse zangpartijen. Beide zangeressen klinken dan ook nog eens vaak als een koortje dat van Steve Reich heeft opgestoken hoe repeterende zanggeluiden binnen een bepaalde setting de spanning en extase kunnen verhogen. Echt wreed scheurende, gruizige rock komt trouwens ook aan bod, al gaat dat dan over in een wat meer beschaafde afloop. Geen moment verveling in dit veelkleurige mozaïek.