Onze Portugese makker Gonçalo Cardoso alias Gonzo runt nu al een paar jaar het magische Discrepant label dat zijn eigen speciale plek in de internationale undergroundscene heeft verworven en uiteraard ook in dit blad. ‘Antologia De Música Atípica Portuguesa’ is een serie die zich toespitst op nieuwe en atypische stromingen binnen de Portugese muziek met een (on)karakteristieke voet in de oude muzikale tradities van het land. Met als doelstelling om de geschiedenis te herevalueren, clichés te ontkrachten en vooral ruimte te laten voor een nieuwe wind. Hiervoor heeft Gonzo een aantal hedendaagse Portugese artiesten uit de onderstroom gevraagd hun visie te delen via herbewerkingen, herinterpretaties of originele composities geïnspireerd op oude muziekstukken. In dit eerste deel van de serie worden de werkliederen van het landelijke noorden en droge zuiden van Portugal verkend, tussen zee en pastorale weide. De opener ‘Antiplot’ van Live Low zet direct de toon via bezwerende spirituele vrouwenzang op trage tikken. De pastorale spirituele zang in ‘O Espatelar Do Linho’ van Negra Branca, alias Marlene Ribeiro van Gnod, wordt bijgestaan door zachte trillingen en een melodie uit een warm synthesizerorgel. ‘Cicuda’ is gemoedelijke freejazz van het duo EITR (Pedro Lopes & Pedro Sousa) en in ‘Bocadinho De Alentejo’ door Luar Domatrix (Rodolfo Brito van Yong Yong horen we natuurgeluiden naast werkklanken en een zingende mannenstem. Gonzo zelf brengt met ‘Agora Baixou O Sol’ een geweldige compositie met esoterische mannenzang op melodieuze drones en een vrouwelijke variant in ‘Ja Nem Gritam No Calvario’. Verder zijn er uiteenlopende composities door Tiago Morais Morgado, Filipe Felizardo en Von Calhau die ons wat minder smaken. Peter Forrest (alias Pedro Silva) brengt nog een mytische exploratie van het vergeten werklied ‘A Maria Cavaca’, waarop de meeluisterende Portugese levenspartner prompt moest lachen door het aandoenlijke verhaal en intonatie van het oude echtpaar over hun vee. Van deze serie zullen nog meerdere delen volgen, we kijken al smachtend uit naar de volgende.