Voor de opnames van hun derde album ging Meat Wave het niet zo ver zoeken. Ze bleven hangen in hun thuisstad Chicago. Nu ja, ze konden daar terecht bij Steve Albini voor het op band zetten van de twaalf nummers op deze plaat. De recht-voor-de-raapse, voortdenderende nummers van dit drietal zijn een kolfje naar de hand van Albini. Hij weet wel hoe hij dit soort, door postpunk en noiserock beïnvloedde, muziek moet opnemen. Niet te veel tierlantijntjes en rocken maar. De titel van de plaat verwijst al een beetje naar die attitude. ‘Incessant’ kan verwijzen naar een geluid dat nooit stopt. Dat is hier ook zo. De postpunkachtige songs buitelen over elkaar heen. Het openingsnummer ‘To Be Swayed’ trapt snedig af. Zelfs tijdens een paar rustpunten op de plaat, zoals het uitgesponnen ‘No Light’, blijft het onderhuids knetteren. Kortste nummer van de plaat is ‘At The Lake’. Dat klokt af na één minuut vijftien seconden en stuitert in die korte tijdspannen telkens opnieuw door onze hersenpan. Na dat epiletische nummer is het tijd voor het rustige ‘Birdland’. Lekker slepende baslijn in dat nummer. Afsluiten doen ze met ‘Killing The Incessant’. Nog één keer wordt alles in de strijd gegooid om deze puike plaat in stijl af te ronden.