Op het Internationaal Film Festival Rotterdam ging afgelopen januari de film Scumbag in première. Een vrij maf spektakel, waarin hoofdpersoon Phil (gespeeld door Princess Frank) voor het eerst een ‘echte’ baan krijgt, na jarenlang geprobeerd te hebben om rond te komen van zijn inkomsten als dj.

De kantoorjungle waar hij in terecht komt lijkt op een inrichting vol waanzinnigen en al snel gaat hij ten onder in de constante stroom van drank- en drugsgebruik die hem wordt opgedrongen. Regisseur Mars Roberge en de actrices Camille Waldorf en Debra Haden gaven in een amusant gesprek tekst en uitleg over de bizarre totstandkoming van de film.

Tegenvallers

Aanvankelijk probeerde Roberge de film te financieren middels crowdfunding, maar in plaats van het streefbedrag van een ton werd er slechts 3900 EU opgehaald… Uiteindelijk is de film er toch gekomen, door de onorthodoxe aanpak van de geboren Canadees. “Het filmen was een aanschakeling van stressvolle momenten. We hadden te maken met een constante vertraging, acteurs die hadden toegezegd haakten af… Ik had een afspraak met Alexis Arquette, die ik via Facebook had benaderd, maar die plotseling afzegde wegens medische redenen. Moby zou meedoen, maar was opeens nergens meer te vinden en niet te bereiken. Peter Murphy van Bauhaus zou een rol spelen, maar toen hij hoorde dat Ron Jeremy meedeed gaf hij aan niet met een porno-acteur in een film te willen zitten… Zo ging het maar door. Gelukkig heb ik altijd vertrouwen gehad in mijn capaciteiten om het beste te maken van de omstandigheden, dus ik ben stug mijn droom blijven volgen om deze film te maken.”

Dialogen

Roberge maakt veel gebruik van (toevallige) contacten en connecties. Zo zijn ook Camille Waldorf (Megan in de film) en Debra Haden (Christine) betrokken geraakt bij het project. “Het personage Christine heb ik grotendeels geschreven met Debra in gedachten. Ik wist dat ze actrice was en ook kon zingen en dansen.” Haden werd enthousiast door de aanpak en visie van Roberge en was vanaf het begin van het project erbij betrokken. “We hebben veel gesproken over dialogen, waarvan er veel ook gebaseerd zijn op dingen die daadwerkelijk gebeurd zijn. Daarnaast was het een geweldige uitdaging om samen met Princess Frank een nummer te maken. Daar heeft hij het leeuwendeel van voor zijn rekening genomen. We hebben het nummer zo’n beetje in een dag geschreven. Dat was wel een droom die uitkwam, eigen muziek uitbrengen. Ik heb daartoe te lang op verkeerde plekken gewoond, zoals in Phoenix -wat een dooie stad is dat!”

Vervreemdend

Waldorf kwam spontaan op het pad van Roberge. “Ik heb Mars ontmoet toen hij deejay was op een feest”, vertelt Waldorf. “Ik was helemaal niet van plan om weer een film te doen. Ik wilde me eigenlijk richten op mijn muziek, maar Mars overtuigde me om mee te doen.” Een van de redenen daarvoor was het feit dat muziek een belangrijke rol speelt in de film. Het nummer ‘Delicate Boy’ van Waldorf zelf zit zelfs als een soort muziekvideo in de film. Een bijzondere, vervreemdende scene. Iets waar de film vol mee zit, overigens.

Rocktopia

“Mijn producer gaf aan dat ik dat niet kon doen, midden in de film het gebeuren opeens over laten gaan in een videoclip”, zegt Roberge met een grijns. Een film is een musical of geen musical. “Ik ben nogal tegendraads en ben dus mijn eigen gang gegaan. Ik vertelde mijn producer dat ik een nieuwe genre heb uitgevonden: een rocktopia.” Roberge heeft zelfs een heus manifest hiertoe opgesteld met acht regels. “Veel filmmakers zijn beïnvloed door andere films. Ik word vooral beïnvloed door muziek -ik heb dan ook een aantal videoclips gemaakt. In een rocktopia speelt muziek dan ook een grote rol. Verder moet het gaan over een strijd tegen een utopische maatschappij waarbij to rock out de enige uitweg is. Daarnaast moet een acteur een zelfgeschreven lied in de film ten gehore brengen, zoals Camille doet in Scumbag. Muzikanten moeten een rol spelen die ver verwijderd is van hun muziekpersona, zoals Keith Morris van de Circle Jerks die in deze film een buurman speelt die nogal een nerd is. Daarnaast speelt magie een rol. Geen zwarte magie, maar die van de toevalligheid. Er moeten mensen of locaties in de film een rol spelen die de avond ervoor zijn ontdekt”.

Hypnose

Bij dit alles is de overtuigingskracht van Roberge een belangrijke factor. Met een gezicht waar bewondering op af te lezen valt, bevestigt Haden dit maar al te graag. “Mars krijgt dingen voor elkaar die ik voor onmogelijk heb gehouden, vooral in een stad als LA”. Volgens Roberge is de oorzaak eenvoudig te duiden: hij maakt gebruik van hypnose. Een andere regel in het manifest is dat er minimaal tweehonderd mensen moeten meespelen in de film -Roberge houdt ervan het zichzelf niet te makkelijk te maken. En in tegenstelling tot de uitgangspunten van een stroming als Dogme 95 is een goede kwaliteit belangrijk. “We hebben alles met 4K gefilmd, zodat het beeld niet achterhaald is over een jaar. Dat had ik met mijn vorige project, dat op SD-kwaliteit was gefilmd. Bij het overzetten naar HD werd het beeld er niet echt veel beter op, dat was zonde.”

Scumbag is een film die ondergaan moet worden, maar de liefhebber in de BeNeLux zal nog even moeten wachten. Voorlopig is de film alleen op filmfestivals te bewonderen. De eerstvolgende screening is op het Art is Alive Film Festival in Brooklyn, New York op 22 en 23 juli.