Het is niet relevant waar de leden van Kolfskop hun huisje, tuintje of katje hebben staan. Hun derde ep, de opvolger voor de net zo geschifte voorgangers ‘The Birth Of A Ham’ en ‘halfMAN, halfWOLF, halfBOAR’, bevat namelijk opnieuw nummers die werden opgenomen in Absurdistan. Alleen de muziek beluisteren, een Zappa-iaanse versie voor postrockgevorderden van Kapitein Winokio, is eigenlijk absoluut onvoldoende. Het basistrio bestaande uit Jelle Vanderbeken, Nicolas Roose en Ruben De Waele, maakt van de uitvoering van de nummers namelijk steevast een net zo absurde theatershow annex performance. Ze zetten in hun biografie dat ze afkomstig zijn uit Gent, maar het zijn ongetwijfeld van die in Gent belandde West-Vlamingen. Dat steevast terugkerende varken, het dadaïsme en surrealisme die hen in de genen zit en ook in de liedjes tot uiting komt, het is net zo gestoord als indertijd Kamagurka & De Vlaamse Primitieven, weliswaar zonder het opdringerige die Kamagurka wel eens tentoon spreidde. De eerste versie van ‘Cambozola Superstar’ werd uitgebracht op SD-kaartje dat mooi werd ingewerkt in een houten kruis. Hier en daar is dit kleinood nog te vinden. De vinylversie, die ongetwijfeld een parel voor de zwijnsogen zal zijn, verschijnt trouwens binnenkort, wat het gemis aan het houten kruis kan verzachten. Of hadden we nog niet verteld dat het bijgeleverde artwork net zo mooi, surreëel als avant-gardistisch is als de muziek? ‘De Minies En De Reuzen’ opent en is nog relatief toegankelijk. ‘De Strooptocht Van De Legermieren’ vermengt Zappa, Captain Befheart, postrock (Slint iemand?), zwarte jazz en zet de traditie van weerbarstigheid van bijvoorbeeld Perverted By Language verder, in het Nederlands dan nog wel. Kolfskop is er eentje voor de durvers, voor hen die graag worden verrast met het onbekende en onverwachte.