Kwiaty van de Poolse componist Michal Jacaszek springt automatisch op het genre ‘ambient’, maar doom zou een betere aanduiding zijn. De aanleiding ertoe past precies in dat straatje, namelijk een zeventiende-eeuwse Engelse verzameling over metafysische dichtkunst. Yo! Alle elf tracks zijn dichtgesmeerd met ondoorgrondelijke, duistere melancholie van het zwaardere soort, met zelfmoord in zicht en de schoonheid voorbij. De stemmen van Hania Malarowska, Joasia Sobowiec-Jamioł en Natalia Grzebała brengen er nog enige variatie in aan, maar zwelgen evengoed wellustig in het sombere sfeertje. De poëzie waarop Kwiaty gebouwd is, spreekt volgens de maker van dood, pijn, verlangen en eenzaamheid, maar brengt toch op de een of andere manier hoop, troost en vrede. Jacaszek is vooral in die eerste indrukken blijven hangen, maar dat is uiteindelijk de keuze van de kunstenaar. Bloemen (kwiaty in het Pools) is een mooie omschrijving bij de gemoedstoestand die dit album uitstraalt, want die sterven in schoonheid, verwelken in weemoed en verworden uiteindelijk ook tot as.