Het leven neemt soms vreemde wendingen. En zorgt voor een onverwachte samenloop van omstandigheden, die soms zelfs goed of leuk uitpakt. Laatstleden deden we een lokale rommelmarkt, eentje van het meer alternatieve en interessante soort, in één van de randgemeenten van ons thuisdorp Kortrijk. We vonden er voor een zeer schappelijk prijsje een platenbak vol techno, dubtechno en elektronica van rond de eeuwwisseling. Een keuze maken was moeilijk, waardoor we de helft van de te koop aangeboden collectie van die mensen kochten. De dag erna kregen we het debuut (op vinyl!) van Paper Hats overhandigd. Wel, die plaat kon net zo goed in die rommelmarkt bak hebben gezeten. Het kwartet blijft zelf liever op de achtergrond en wil de muziek laten spreken voor zich. Muziek die niet alleen door techno is beïnvloed, maar net zo goed duidelijk laat horen dat krautrock, obscure pop, Afrobeat en new wave tot de invloeden behoort. Paper Hats streeft er vooral naar moeilijke muziek te creëren die toch dansbaar is, en waar de klemtoon ondanks alles toch op de groove en de melodie komt te liggen. Dat extraatje, dat tegendraadse, komt pas goed tot uiting bij aandachtig luisteren, terwijl bij een oppervlakkige draaibeurt de dansbaarheidsfactor bovendrijft. De hoes is oogstrelend mooi, en de bandnaam is slechts ergens in een klein hoekje te vinden. Genoemd naar een nummer van This Heat en focussend op het gebruik van synthesizers weer Paper Hats het verleden en het heden perfect met elkaar te vermengen. ‘PH02’ is als het ware een synthese van wat het kwartet uit de muziekgeschiedenis als een spons heeft opgezogen waarna ze alle ideeën in vier opmerkelijke elektronicanummers hebben gegoten. Een zeer fijn debuut dat snel een opvolger mag krijgen.