‘Explore The Void’ kreeg al een release in 2015, maar wordt nu opnieuw aan de man gebracht. En aanvankelijk lijkt wel duidelijk te gaan worden waarom. De jonge Finse stonerband heeft een knoert van een sound en een paar riffs in de aanbieding die het beste van de klassieke stoner-as (Kyuss, Unida, Fu Manchu & co.) koppelt aan een loden doomsound. Gaandeweg wordt duidelijk dat het kwartet waarschijnlijk ook z’n mannetje had kunnen staan tussen het geweld dat in de nasleep van die pioniers de kop opstak en aan het begin van het millennium de concertzalen overspoelde. Denk aan bands als Dozer, Pawnshop, Awesome Machine, Nebula en Spiritu, dat van Man’s Ruin en een handvol andere labels overgewaaid kwam. Snel wordt echter duidelijk dat Craneium eigenlijk niet echt veel toe te voegen heeft aan wat vijftien jaar geleden verteld werd. Hier en daar wordt even teruggeschakeld voor wat trippy afwisseling of uitgehaald met een wat compactere kopstoot, maar het wil niet verbergen dat de hele post-Sabbath cementmolen eigenlijk weinig geïnspireerd is en de zanglijnen zo mogelijk nog meer schatplichtig zijn aan de klagerige uithalen van een John Garcia, een zanger die zo vaak gekopieerd werd dat hij amper nog zichzelf durft zijn. Om nog te zwijgen van die ‘Tune in, turn on, drop out’, die ze al bij hun tweede nummer uitspelen, en het feit dat ze afsluiten met een zwalpend stuk dat de meest voorkomende zonde van het genre – niet weten wanneer te stoppen – uitspeelt alsof het de kers op de taart betreft. Sympathieke poging (en live vermoedelijk te pruimen), maar ruim een decennium te laat om echt impact te hebben. En Jezus Christus, die hoes.