1. Olivia Louvel
Good Queen Bess
Data Regina
(Cat Werk Imprint)
De Frans-Britse producer, componist en performer Olivia Louvel werkt op het grensvlak van kunst, muziek en activisme (onder meer via haar bijdrage aan ‘Music Awareness & Solidarity w/ Rojava Revolution’). ‘Data Regina’, haar zesde album, is een mixed media-project waarmee ze reflecteert op een periode in de zestiende eeuw waarin het Britse eiland werd geregeerd door twee koninginnen: Mary Queen of Scots en Elizabeth 1. Zoals altijd zijn elektronica en haar stem haar grootste troeven, zo ook op ‘Good Queen Bess’.
2. Virginia Wing
Sonia & Claudette
Forward Constant Motion
(Fire Records)
Het geluid op het tweede album van het Britse Virginia Wing, ‘Forward Constant Motion’, is met de afslanking van trio naar duo mee geëvolueerd. Opvallend is de benadrukking van contrasten door Alice Merida Richards (zang, synths) en Samuel Pillay (gitaar, bas, synths): zalvende poppy zanglijnen tegen scherpe, industriële beats en schurende synths die aan darkwave doen denken, plus een vleugje kraut. Dit geeft de nummers een zekere ongemakkelijke, maar ook fijne spanning, zoals te horen op ‘Sonia & Claudette’.
3. Radian
Scary Objects
On Dark Silent Off
(Thrill Jockey)
De Weense band Radian, bestaande uit Martin Brandlmayr (drums, electronics), John Norman (bas) en Martin Siewert (gitaar, electronics), verwijst op haar zesde album ‘On Dark Silent Off’, naar de Amerikaanse abstracte schilder en theoreticus Ad Reinhardt. In tegenstelling tot sommig eerder werk, heeft dit album meer menselijke bezieling, omdat het meer dan voorheen kraut-elementen in de muziek opneemt. ‘Scary Objects’ laat dit horen.
4. Cummi Flu / Raz Ohara
Chanson de la lune
Y
(Album)
De Brusselse, in Berlijn woonachtige, multimediakunstenaar Oliver Doerell kennen we als Dictaphone en SWOD, maar ook als het Odd Orchestra dat de Deense Berlijner Raz Ohara (zang, elektronica) begeleidt. Als duo Cummi Flu / Raz Ohara maakten ze eerder het album ‘Z’. Opvolger ‘Y’ staat vol duistere, tranceachtige ritmes, met vervormde, haast sjamanistische, vocalen. ‘Chanson de la lune’ is een voorbeeld van dit knappe staaltje psychedelica.
5. Les Filles De Illighadad
Tilili
Live @ Eastern Daze III Festival, de Vooruit, Gent
De moderne Toeareg-muziek is niet langer enkel een mannelijke aangelegenheid. Les Filles de Illighadad brengen de traditie van vrouwelijke trancezang mee in een geluid van moderne folklore. Het akoestische album op Sahel Sounds zorgde voor furore én een Europese tournee. Hun optredens werden gespeeld als kwartet met een extra gitarist en zangeres, een deel akoestisch en het gitaardeel in versterkte sferen met lange, uitgesponnen gitaarstukken. Het live opgenomen ‘Tilili’ werkt hypnotiserend door de herhalende ritmes en melodieën.
6. Mai Mai Mai
Lenais
Phi
(Not Not Fun/ Boring Machines)
Mai Mai Mai is het noiseproject van de Italiaanse drummer Toni Cutrone. Na ‘Theta’ (2013) en ‘Delta’ (2014) vormt ‘Phi’ het sluitstuk van Cutrone’s ‘mediterrane trilogie’. Mai Mai Mai mengt industriële en rituele ritmes met etnische stemsamples, dissonante noiseklanken, en gevonden geluiden. Cutrone krijgt op enkele nummers hulp van de avant-garde accordeonist Luca Venitucci die traditionele muziek opnieuw inspeelde. ‘Lenais’ laat horen dat Cutrone als drummer de ritmebalans goed weet te gebruiken.
7. Liminal
White Rust
Liminal / Aires (split)
(Genot Centre)
Genot Centre is een klein label uit Tsjechië, dat cassettes in beperkte oplage uitbrengt. Deze keer trok het label richting Portugal, alwaar Liminal en Aires werden gestrikt. Liminal levert drie donkere, snerpende en droney stukken, met ruimte voor veldopnamen en noise. Er klinken ritmische zwiepen, ijzig en snijdend als metaal. De drones vervormen tot pulsen, galmend elektronisch geluid, ‘verbrokkelen’, of worden doortrokken van gekraak en gepiep, of juist begeleid door koorachtige tonen, zoals op ‘White Rust’.
8. Ortega
Maelstrom
Sacred States
(Consouling Sounds)
Het Groningse Ortega is al sinds 2010 actief en heeft met ‘Sacred States’ eindelijk een opvolger klaar voor haar debuut ‘1634’ uit 2010. Hoewel de band in dezelfde vijver vol postmetal zwemt als Neurosis en Amenra, slagen Richard Postma (zang, gitaar), Alex Loots (gitaar), Sven Jurgens (drums) en Frank de Boer (bas) er toch in om een eigen geluid te creëren, mede door de noisy elektronicatrucjes van Maurice de Jong (Gnaw Their Tongues). ‘Maelstrom’ is een van de prijsnummers op het album, dat live ook zeer overtuigt.
9. Okkultokrati
World Peace
Raspberry Dawn
(Southern Lord)
Het Noorse Okkultokrati bewijst met haar vierde langspeler ‘Raspberry Dawn’ wederom niet voor een gat te vangen te zijn. Net als op de voorgaande platen is er geen lijn te trekken in de diversiteit van de nummers. De band mengt black metal, metal, punkrock, postpunk en darkwave, en op ‘World Peace’ spelen ze onvervalste ‘necromantic rock’, zoals de band het zelf noemt. Snelle punkrock dus, met een duister kantje.
10. Mykki Blanco
I’m in a Mood
Mykki
(!K7)
De Amerikaanse gender-bendingrebel Mykki Blanco debuteert met ‘Mykki’. Blanco zingt verhalen over sociale outcasts; een wereldje waartoe hij, homo, gekleurd en hiv-positief, ook behoort. Zijn verhalen vertelt hij het liefst over hiphopbeats heen: de rhymes vallen in de gesproken melodielijnen. De bassen grollen diep, in simpele ritmes, met gelaagde teksten. Het album is daarmee zowel ruw als gepolijst, zoals te horen op ‘I’m in a Mood’.
11. Michael Mayer & Miss Kittin
Voyage Interieur
&
(!K7)
Voor Keulenaar Michael Mayer is ‘&’ pas zijn derde album na tientallen jaren musiceren. Hij werkt op dit album samen met twaalf bevriende muzikanten en producers. Mayer schreef de basis van de nummers en rondde ze af. Zo klinkt elke samenwerking anders en toch ook weer typisch Michael Mayer, wat vooral in de sfeer zit. Mayer houdt van een feestje en dat is te horen in zijn manier van produceren: lichtvoetig, dansbaar, poppy en open. Techno met een vleugje house en disco, zoals ‘Voyage Interieur’ met Miss Kittin.
12. Echologist
Kavorka
The Flame EP
(Kynant Records)
De Zuid-Afrikaanse dub-technoproducer Brendon Moeller brengt als Echologist met zijn ep ‘The Flame’ wederom tijdloze kwaliteit naar de dansvloer. Op ‘Kavorka’ neemt hij de ruimte om zijn Roland TB-303 in stelling te brengen; hij begint met technobeat en belletjes, maar het duurt tot halverwege het nummer dat hij de acidlijn vet aanzet en je echt in de groove kunt verdwijnen.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Kaftwerk | Janine Hendriks
Janine Hendriks is grafisch ontwerper en illustrator. Onder de naam Kaftwerk ontwerpt ze boeken, tijdschriften, posters – zolang het resultaat maar tastbaar is – met literatuur, muziek en beeldende kunst als favoriete werkgebieden. Daarnaast maakt ze eigen werk: tekeningen en grafiek.
“Voor de zes illustraties in de Mind the Gap-reeks van 2017 neem ik het vierkant – de vorm van de hoes – als uitgangspunt. Is het zwarte vierkant de ultieme vorm van abstractie? Werkt zo’n kader beperkend of geeft het scheppen van kaders juist mogelijkheden? Mijn grafisch werk gaat altijd over de spanning tussen iets/niets, vorm/restvorm en het grote grijze gebied daartussen waarin alles mogelijk is.
Voor deze reeks gebruik ik een combinatie van verschillende grafische druktechnieken, met de hand gemaakt op een hoogdrukpers. De resultaten zijn allemaal monoprints, stuk voor stuk uniek. Toeval speelt een grote rol. Als maker schep je de kaders, een formaat, een drager, een kleur. Daarbinnen kan het werk ontstaan. Experimenteel en autonoom, met ruimte voor eigen interpretatie. Zoals de muziek op Mind the Gap.”
www.kaftwerk.nl | www.janinehendriks.nl